Monday, March 26, 2012

​​ទឹកចិត្តម្ដាយឪពុក

យើង​ដឹង​ហើយ​ថា​នៅ​លើ​លោក​យើង​នេះ​ មាន​វត្ថុ​ច្រើន​ណាស់​មិន​ថា​របស់​បុរាណ​ឬ​របស់​ទំនើប​នោះ​​ទេ​និង​វត្ថុ​មាន​តម្លៃ​ផ្សេង​ៗ​ជា​ច្រើន​ទៀត​ ដែល​សុទ្ធ​មាន​តម្លៃ​និង​មាន​សារ​ប្រយោជន៍​សម្រាប់​មនុស្ស​​នៅ​លើ​ពិភពលោក​ក៏​ដូច​ប្រទេស​កម្ពុជា​យើង​នេះ​តែ​ម្ដង​។
ជា​កា​រពិត​ណាស់​ទោះ​បី​វត្ថុ​មាន​ទំ​ហំ​ធំ​ឬ​មាន​តម្លៃយ៉ាង​ណា​ក៏​ដោយ​ គឺ​មិន​អាច​ប្រៀប​ស្មើ​និង​ទឹក​ចិត្ត​របស់​មនុស្ស​យើង​ដែរ​។ ​តាម​ពិត​ទៅ​ទឹក​ចិត្ត​ ដែលយើង​មាន​លើ​គ្នា​ទៅ​វិញ​ទៅ​មក ​វា​ជា​ទឹក​ចិត្ត​មួយ​ដែល​មាន​តម្លៃ​ធំ​ធេង​ណាស់​សម្រាប់​យើង​គ្រប់​ៗ​គ្នា​​ ជា​ការ​ពិត​ណាស់​យើង​តែង​តែ​ផ្ដល់​កម្លាំង​ចិត្ត​ដល់​គ្នា​ទៅ​វិញ​ទៅ​មក​ ជួយ​ទំ​នុក​បម្រុង​គ្នា​ ជួយ​យក​អា​សារទុក្ខ​ធុរៈ​គ្នា​ និង​ជួយ​ផ្ដល់​របស់​ផ្សេងៗ​ដែល​មិត្ត​ភក្តិ​ជា​ទី​ស្រ​ឡាញ់​របស់​យើង​កំ​ពុង​ជួប​ប្រ​ទះនិង​ខ្វះ​ខាតទាំង​អស់​នេះ​ ទោះ​ជា​មិត្ត​ជួយ​មិត្ត​យក​ចិត្ត​ទុក​ដាក់​ចំពោះ​មិត្ត​យ៉ាង​ណា​ក៏​ដោយក៏​មិន​ស្មើ​និង​ទឹក​ចិត្ត​មនុស្ស​ពីរ​នាក់​ទៀត​ដែល​តែង​តែ​ជួយ​ទាំង​កម្លាំង​កាយ​ ជួយ​ទាំង​កម្លាំង​ចិត្ត​ ជួយ​បី​បាច់​ថែ​រ​ក្សា​យើង​តាំង​ពី​នៅ​តូច​ៗ​ក្រូច​ឆ្មារ​មក​ សូម្បី​តែ​ស្រ​មោច​មួយ​វា​លើ​ក៏​មិន​បាន​ដែរថែម​ទាំង​ខិត​ខំ​ស្វាត​ស្វែងរក​ប្រាក់​ដើម្បី​ជួយ​ផ្គត់​ផ្គង់​ជីវ​ភាព​គ្រួ​សារ​ អ្នក​ដែល​ជា​ម្ចាស់​ទឹក​ចិត្ត​នោះ​គឺ​ជា​ឪ​ពុក​ម្ដាយ​យើង​នេះ​ឯង​។ ​មែន​ហើយ​អ្នក​ទាំង​ពីរ​ គឺ​ពិត​ជា​មាន​គុណ​ធំ​ធេង​ណាស់​ មក​លើ​យើង​ក៏​ដូច​ក្រុម​គ្រួ​សារ​ទាំង​ផង​ដែរ​​ ពួក​គាត់​ខិត​ខំ​ធ្វើ​ការ​ងារ​មិន​ថា​ក្ដៅ​ត្រ​ជាក់​ និង​នឿយ​ហត់​យ៉ាង​ណា​ក៏​ដោយ​ ក៏​ពួក​គាត់​នៅ​តែ​ត​ស៊ូ​ពុះ​ពារ​​ដើ​ម្បី​ដើរ​អោយ​ដល់​គោល​ដៅ​ចំ​បង ​សម្រាប់​អ​នាគត​ភ្លឺ​ស្វាង​របស់​គាត់​ក៏​ដូច​ពួក​យើង​ផង​ដែរ​ជាក់​ស្ដែង​ដូច​ជា​ឪ​ពុក​ម្ដាយ​របស់​សិស្ស​និ​ស្សិត​ ដែល​ទៅ​សិក្សា​នៅ​ឆ្ងាយ​ពី​ផ្ទះ ឬ​ក៏​ដូច​ជា​ភូមិ​កំ​ណើត​ សកម្មភាព​ពួក​គាត់មួយ​ចំ​នួន​ បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​ពួក​យើង​ តក់​ស្លុត​ និង​អា​ណិត​ពួក​គាត់​យ៉ាង​ខ្លាំង​ ព្រោះ​ថា​ ទោះ​បី​ជា​ពួក​គាត់​ធ្វើការ​ក្រោម​ពន្លឺ​ថ្ងៃ​ដ៏​ក្តៅ​យ៉ាង​ណា​ក៏​ដោយ​ ក៏​គាត់មិន​រា​ថយ​​ឡើយ ពួក​គាត់​ខំ​ខាំមាត់​ សង្កត់​ចិត្តលួច​សំ​រក​ទឹក​ភ្នែក​តែ​ម្នាក់​ឯងតែ​មិន​ឲ្យ​ពួក​យើង​ដឹង​ឡើយ​ ហើយ​ទឹក​មុខ​ពួក​គាត់​នៅ​តែ ញញឹម​ដាក់​យើង​​ជា​និច្ច​ ព្រម​ទាំង​បញ្ចេញ​វា​ចារ​នូវ​ពាក្យ​ផ្អែម​ល្ហែម​ដែល​បង្កប់​អត្ថន័យ​ជ្រាល​ជ្រៅ ព្រម​ទាំង​ធ្វើ​ឲ្យ​យើង​ភាព​រំភើប​និង​កក់​ក្តៅ​យ៉ាង​ខ្លាំង​។ លោក​ទាំង​ពីរ ខិត​ខំ​ស្វះ​ស្វែង​រិះ​រក ​គ្រប់​មធ្យោបាយ​ដើម្បី​ ធ្វើ​យ៉ាង​ណា​ឲ្យ​កូន​ជាទី​ស្រឡាញ់​របស់​គាត់​បាន​ដល់​សេចក្តី​សុខ​ និង​មាន​សុភមង្គល​គ្រប់​ៗគ្នា​ ម្យ៉ាង​វិញ​ទៀត​ នៅ​ពេល​កូន​របស់​ពួក​គាត់​​ធ្វើ​ដំ​ណើរ​ចាក​ចេញ​ ​ពី​ផ្ទះ​សម្បែង​​ជា​ក់​ស្ដែង​នៅ​ពេល​ដែល​ពួក​កូន​ចេញ​ទៅ​ប្រកប​កិច្ច​ការ​ងារ​ ក៏​ដូច​ជា​ចេញ​មក​រៀន​ជា​ដើម​ ពួក​គាត់​លួច​មើល​ដំនើរ​កូន​គាត់​ដោយ​ក្ដីអាណិត​អា​សូរ​ជាទី​បំផុត​និង​មាន​សេចក្ដី​នឹក​រលឹក​ជាខ្លាំង​ព្រម​ទាំង​ខំ​ញញឹម​ដើម្បី​លើក​ទឹក​ចិត្ត​កូន​ជាទី​ស្រឡាញ់​របស់​ពួក​គាត់​ជានិច្ច​។​ មិន​ត្រឹម​តែ​ប៉ុណ្ណោះ​អ្នក​ថែម​ទាំង​​ជួយ​រំលឹក​ និង​ប្រដៅ​កូន​ៗជា​ទី​ស្រឡាញ់​ពួក​គាត់​ឲ្យ​ដើរ​តាម​ផ្លូវ​ល្អ ​ចេះ​គោរ​ព​ចាស់​ទុំ​ ស្គាល់​ល្អ​ ស្គាល់​អា​ក្រក់​ ស្គាល់​ខ្ពស់​ស្គាល់​ទាប់ ​និង​ដឹង​ខុស​ត្រូវ​គ្រប់​កាល​ទេសៈ​ទាំង​អស់​ ជា​ពិ​សេស​ព្រម​ទាំង​ធ្វើ​ឲ្យ​កូន​ៗ​ជា​ទី​ស្រឡាញ់​របស់​គាត់​ក្លាយ​ជា​មនុស្ស​ល្អ​សម្រាប់​សង្គម​​​ សិស្ស​ល្អ​សម្រាប់​គ្រួ​និង​កូន​ៗ​ល្អ​សម្រាប់​ពួក​គាត់​ផង​ដែរ​។​ ទន្ទឹម​និង​នោះ​គាត់​ថែម​ទាំង​ប្រាប់​កូនៗ​​ថា​ឲ្យ​ធ្វើ​តែ​អំពើ​ល្អ​​ ហើយ​បើ​ធ្វើ​អ្វី​ក៏​ដោយ​កុំ​ឲ្យ​ប៉ះ​ពាល់​ដល់​អ្នក​ដ​ទៃ​ និ​យាយ​រួម​ទៅ​គឺធ្វើ​អ្វី​បាន​ទាំង​អស់​ឲ្យ​តែ​មាន​ប្រយោជន៍​ ជា​ពិសេស​ឲ្យ​តែ​សង្គម​ចូល​ចិត្ត​ និង​ច្បាប់​លើក​លែង​។ ដើម្បី​កូន​ៗ​ពួក​គាត់​ហ៊ាន​ធ្វើ​អ្វី​គ្រប់​បែប​យ៉ាង​មិន​​​ថា​ការ​ងារ​នោះ​លំ​បាក​យ៉ាង​ណា​ក៏​ដោយ​។ ដូ​ច្នេះ​ក្នុង​នាម​ពួក​យើង​ជា​កូន​ល្អ​យើង​ត្រូវ​ធ្វើ​យ៉ាង​ណា​បំ​ពេញ​កាត​ព្វ​កិច្ច​របស់​ពួក​យើង ​ឲ្យ​បាន​ល្អ​ដើម្បី​ក្ដី​សង្ឃឹម​ពួក​គាត់​ និង​អនា​គត​ខ្លួន​ឯង​បាន​ល្អ​ប្រ​សើរ​ផង​ដែរ៕​
ដោយ​និស្សិត​ ស្ងាម​ ក្រឹម