(បទនាគកៀវក្រវ៉ាត់)
កាលថ្នាក់ទីមួយ ឪប្រាប់ម៉ែ
ម៉ែប្រាប់វិញដែរ រឿងទុក្ខព្រួយ
ផលល្ពៅច្រើនណាស់ ផ្លែផ្កាត្រួយ
ត្រួយផ្កាបោះពួយ លាស់កើនទ្វេ ។
នឿយណាស់ខំដាំ ស្រោចថួនថែ
ថែថួនជ្រួយប្រែ គ្មានទំនេរ
លុះបេះបោចផល ប្រិតប្រឹងរេ
រេប្រឹងម្ល៉េះទេ រកអ្នកជាវ ។
ឆ្នាំពីរពាន់ពីរ ខ្ញុំកើនថ្នាក់
ថ្នាក់កើនឥតអាក់ ប្រឹងស្រាវជ្រាវ
ថ្នាក់ទីដប់ពីរ ពេញវ័យស្ទាវ
ស្ទាវវ័យយល់រាវ ឫកមិនវរ ។
ឆ្នាំនេះចម្ការ លៅ្ពឪប្លែក
ប្លែកឪម៉ែចែក* លែងស្រែកថ្ងូរ
ចម្ការកើនប្រាំ ដាំហែហូរ
ហូរហែលក់ដូរ ចូលសៀមរាប ។
ឧត្តរមានជ័យ ខេត្តជាយដែន
ដែនជាយព្រំផែន ភ្នំខ្ពស់ទាប
អរគុណទេសចរ ចូលចរប្រៀប
ប្រៀបចរសៀមរាប គន់ប្រាង្គប្រា ។
ខ្ញុំលែងកង្វល់ រឿងរៀនត
តរៀនទោះក្រ ល្ពៅមានផ្សារ
លក់ត្រប់ត្រឡាច ស្ពៃមើមផ្កា
ផ្កាមើមត្រៀបត្រា ផលដំណាំ។
ឆ្លៀតពេលទំនេរ កូនលៃជួយ
ជួយលៃពូនជ្រួយ ថែដោតដាំ
បួនឆ្នាំក្រោយទៀត ឪអើយចាំ
ចាំអើយឆ្លងឆ្នាំ ចប់បរិញ្ញា ៕
ភំ្នពេញ,ថ្ងៃទី០៤ ខែសីហា ឆ្នាំ ២០០៩
 |
| និស្សិត ទឹម រ័ត្នម្នី ដែលបានទទួលមរណភាព នៅកោះពេជ្រ កាលពីឆ្នាំ២០១០ |