Monday, June 25, 2012

អន្លក់ជន្ទល់ភ្នំ


រុក្ខជាតិ​ទាំង​ឡាយ​ដុះ​លម្អ​បរិស្ថាន និង ជា​ផល​ប្រយោជន៍​របស់​ប្រជាជន​និង​ជីវចម្រុះ​នានា​ដែល​រស់​នៅ​ក្នុង​ទឹក លើគោក ជា​ពិសេស​នៅ​តាម​តំបន់​ជន​បទ​មាន​អន្លក់​ជា​ច្រើន​ដែល​ប្រជាពលរដ្ឋ​យក​មក​ធ្វើ​បន្លែ​ហើយ​និង​អន្លក់​។ ថ្ងៃនេះ​ខ្ញុំ​និង​រៀបរាប់​ប្រាប់​នៅ​អន្លក់​មួយ​ប្រភេទ​ដែល​មាន​រស់​ជាតិ​ឆ្ងាញ់ ដែល​អ្នក​ស្រុក​ឧត្តរមានជ័យ​និយម​ចូលចិត្ត​យក​ទៅ​លក់​និង​បរិភោគ​ជា​មួយ​ក្រុម​គ្រួសារ​ប្រភេទ​អន្លក់​នេះ​មាន​ឈ្មោះ​ថា​ជន្ទល់​ភ្នំ​សម្រាប់​អ្នក​សៀមរាប​ ក៏ដូចជា​បណ្តា​ខេត្ត​មួយ​ចំនួន​ទៀត​ហៅ ប៉ុន្តែ​សម្រាប់​អ្នក​ឧត្តរមានជ័យ​ហៅថា "ផកវែន" ឬក៏ "អន្ទល់" ដែល​អន្លក់​នេះ​ច្រើន​ដុះ​តាម​មាត់​បឹង​ ស្ទឹង ត្រពាំង អូ​រ ថ្លក់ រុក្ខជាតិ​នេះ​មាន​លក្ខណ:​វល្លិ​មាន​ឫស​ដុះ​តាម​ខ្នែង​ឬ​ដុះ​តាម​ជង្គង់​​មាន​ដៃ​សំរាប់​តោង​វា​ទៅ​លើ​ផ្ទៃ​ទឹក​យ៉ាង​ខៀវ​ស្រងាត់​ វា​មាន​ស្លឹក​បែក​នៅ​ខាង​ចុង​៤​ផ្នែក​ប្រៀប​បាន​និង​កង្ហារ​តូច​ៗ​ដែល​ក្មេង​លេង ហើយ​ឫស​វា​មាន​ពណ៌​ខ្មៅ​នៅ​ពេល​វា​ចាស់​​ ចំណែក​​ឫស​ស​នៅ​ជិត​ត្រួយ​ខ្ចី ប្រជាជន​ឧត្តរ​នៅ​រដូវ​ប្រាំង​ក៏​ដូច​រដូវ​វស្សា​នាំ​គ្នា​ទៅ​ដាក់​ មោង សន្ទូច អូស​មុង ឬ​ អូស​ញ៉ែង​ ថ្ងៃ​រសៀល​អ្នក​ភូមិ​នាំ​គ្នា​ទៅ​បេះ​​ជន្ទល់​ភ្នំ​(ផកវែន)​ តាម​ជ្រលង​មាត់​អូរ ស្ទឹង យក​ទៅ​ផ្ទះ នៅ​ពេល​ទៅ​ដល់​ផ្ទះ​ត្រូវ​ត្រាំ​វា​និង​ទឹក​កុំ​អោយ​វា​ស្វិត កាល​ណា​វា​ស្វិត​និង​បាត​គុណភាព​​ ទទួល​ទាន​លែង​ឆ្ងាញ់​ពិសា​។
នៅ​ពេល​បច្ចុប្បន្ន ​អន្លក់​ប្រភេទ​នេះ​នៅ​ជា​ការ​ពេញ​និយម​ទទួល​ទាន​ របស់​អ្នក​នៅ​ជន​បទ ប៉ុន្តែ​ដោយ​ប្រជាជន​ភាគ​ច្រើន​ មិនបាន​​យល់​ពី​ការ​ប្រើ​ប្រាស់​​ថ្នាំ​គីមី និង​ជី​សម្រាប់​ស្រូវ​ក្នុង​ស្រែ​ បាន​ធ្វើ​នៅ​ជីវ​ចម្រុះ​មួយ​ ចំនួន​នៅ​ក្នុង​ស្រែ​បាន​បាត់​បង់​អស់​ពី​ស្រែ​ ហើយ​ពិបាក​ក្នុង​ការ​រក​មក​ទទួល​ទាន​បន្តិច ទោះ​បី​ជា​ពួក​គាត់​ដឹង​ថា​ ផកវែន​ជា​អន្លក់​ សម្រាប់​គាត់​ទទួល​ទាន​ជាមួយ​ទឹកគ្រឿង​ ឬក៏​បុក​ជ្រក់ (ភាសា​អ្នក​ឧត្តរមានជ័យ) ក៏​ដោយ។ ពួកគាត់​នៅ​តែ​ប្រើ​ប្រភេទ​ថ្នាំ​ទាំង​នោះ​ ដែល​ធ្វើ​ឲ្យ​ប៉ះពាល់​ដល់​សុខភាព​ និង​ជីវចម្រុះ​ផ្សេង​ៗ​ដែល​ដុះ​ក្នុង​ស្រែ​ និង​ស្ទឹង​ អូរ.....
អន្លក់​ញ៉ាំ​ឆ្ងាញ់​ជាង​គេ​ជា​មួយ​នឹង​បុក​ជ្រក់​ ឬ​បុក​ម្អម។ របៀប​បុក​ជ្រក់​អ្នក​ឧត្តរមានជ័យ​ ​ គ្រឿង​ផ្សំ​ រួម​មាន​ ត្រី​អាំង ប្រហុក​អាំង​ ម្ទេស​ ខ្ទឹមស អាំង​ ឬ​ដុត អំបិល​ ស្ករ ប៊ីចេង និង​ ម្ជូរ​ក្រសាំង។​ របៀប​បុក ត្រូវ​បុក អំបិល ម្ទេស ខ្ទឹមស ប៊ីចេង ស្ករ​ ឲ្យ​ល្អិត​​ជាមុន ហើយ​ យក​ត្រី​ដែល​អាំង​រួច​ មក​បេះ​យក​សាច់​ណា​ល្អ​ៗ​ ដាក់​បុក​ជា​មួយ​នឹង​ប្រហុក​ដែល​អាំង​ដោយ​ស្លឹក​ចេក​ បុក​ឲ្យ​សព​សាច់​ និង​ភ្លក់​មើល​ ល្មម​តាម​ចំណង់ ជា​ការ​ស្រេច​។ ដួស​ដាក់​ចាន​ ហើយ​ ចាក់​ទឹក​បន្តិច​ ឬ​ច្រើន​តាម​ចំណង់ ហើយ​ច្របល់​ឲ្យ​សព្វ។ យើង​អាច​យក​ទទួល​ទាន​ជា​មួយ​​អន្លក់​ព្រៃ​ដែល​បាន​បេះ​យក​មក។ ចំណែក​ឯ​អន្លក់​ ផកវែន ត្រូវ​លាង​អោយ​ស្អាត​ជ្រើស​រើស​យក​តែ​ខ្ចីៗ​កាត់​វា​អោយ​ខ្លី​ដែល​អាច​ទទួល​ទាន​បាន​ស្រួល​ យក​មក​ជ្រលក់​ជា​មួយ​បុក​ជ្រក់​ឆ្ងាញ់​ណាស់……….!ជាង​នេះ​ទៀត​បើ​យើង​ញ៉ាំ​តាម​ព្រៃ​ឬ​កន្លែង​បង់​ត្រី​ ធ្វើ​អោយ​មាន​រសជាតិ​កាន់​តែ​អស្ចារ្យ​ទ្វេ​ឡើង យ៉ាង​ណា​មិញ​ប្រជាជន​នៅ​តាម​ទីក្រុង​ភាគ​ច្រើន​មិន​មាន​វាសនា​បាន​ភ្លក់​រសជាតិ​អន្លក់​នេះ​ឡើយ​ វា​មាន​ដុះ​តែ​តាម​ទី​ជ​នបទ​តែប៉ុណ្ណោះ​ ហើយ​អន្លក់​នេះ​ ភាគ​តិច​ណាស់​ដែល​គេ​បេះ​យក​មក​លក់​នៅ​​ទីផ្សារ​ ហើយ​ទី​ផ្សារ​សម្រាប់​​លក់​​អន្លក់​នេះ​​ក៏​មាន​​បន្តិចបន្តួច​តែប៉ុណ្ណោះ​ ព្រោះ​មិន​សូវ​សំបូរ។ គួរ​អោយ​អាសូរ​ដែរ​នៅ​ពេល​ទឹករីង​ស្ងួត​អស់​ពី​បឹង​វា​ក៏​គ្មាន​ជីវិត​ផង​ដែរ ឬ​ក៏​​នៅ​តិច​តួច​ តែ​មិន​ស្រស់​ល្អ​ទេ។ រុក្ខជាតិ​ប្រភេទ​នេះ​វា​មិន​ចេះ​ផុត​ពូជ​ឡើយ​ព្រោះ​វា​អាច​ដុះ​ចេញ​ពី​ឫស​កាលណា​មាន​ទឹកភ្លៀង​សើម​ដី​ វា​ចាប់​ផ្ដើម​ដុះ​ចេញ​មក តែ​បើ​វា​មាន​ទឹក​ច្រើន​លិច​វា​ត្រូវ​រលួយ​អន្លក់​នេះ​ដុះ​បាន​តែ​តាម​មាត់​ទឹក​តែ​ប៉ុណ្ណោះ ​ហើយ​វា​តាម​ផ្ទៃ​ទឹក​ដើម្បី​លំអ​ជា​ពិសេស​វា​ជួយ​ដល់​សត្វ​ត្រី​ដែល​រស់​នៅ​ក្នុង​ទឹក ហើយ​វា​ជា​ប្រយោជន៍​ដល់​បាត់តេរី​ផ្សេង​ដែល​មាន​ក្នុង​ទឹក​ផង​ដែរ៕៚
បូ វិណៃ