សមាគមនិស្សិតឧត្តរមានជ័យ: ធ្វើស្រែចំការនៅជនបទភ្លៀងធ្លាក់ទីក្រុង

យើងដឹងហើយថាទឹកភ្លៀងតែងតែធ្លាក់ទៅលើតំបន់ណាដែលសំបូរទៅដោយព្រៃឈើ ស្ទឹង ព្រែក បឹងបួ ទន្លេរ និងសមុទ្រជាដើម ជាពិសេសនៅតាមទីជនបទដែលសំបូរទៅព្រៃភ្នំ តាមស្រុកស្រែ ភ្លៀងទាំងនោះហើយសម្រាប់ជួយស្រោចស្រប់ភោគផលដំនាំដាំដុះរបស់ពួកគាត់ ចំឡែកអ្វីក្នុងឆ្នាំនេះ(២០១២) គ្រាន់តែដើមឆ្នាំសោះភ្លៀងធ្លាក់ជោគជាំនៅទីក្រុងទៅវិញ លិចផ្ទះសំបែងអស់ ចំនែកនៅតាមដងវិថីសុទ្ធតែទឹក ធ្វើឲ្យមានការពិបាកក្នុងការធ្វើដំណើរ ។

តើមូលហេតុអ្វីបានជាភ្លៀងធ្លាក់ជោគជាំនៅទីក្រុង ចំនែកនៅទីជនបទបែរជាគ្មានភ្លៀងធ្លាក់ទៅវិញ?

ជាការពិតណាស់ មិនថានៅកន្លែងណាក៏ដូចកន្លែងណាដែរ សុទ្ធតែត្រូវការទឹកដើម្បីយកមកប្រើប្រាស់សម្រាប់ជីវភាពប្រចាំថ្ងៃ ក៏ដូចជាស្រោចស្រប់ផលដំនាំផងដែរ ។ ទឹកគឺជាប្រភពដ៏សំខាន់សម្រាប់មនុស្ស សត្វ និងរុក្ខជាតិ បើគ្មានទឹកទេក៏គ្មានជីវិតរស់នៅលើផែនដីដែរ យើងមើលឃើញជាក់ស្ដែងទៅលើជីវភាពរស់នៅរបស់ប្រជាជននៅលើពិភពលោក ក៏ដូចជាប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរសព្វថ្ងៃគឺកំពុងតែត្រូវការទឹក ដើម្បីការងារកសិកម្ម ដាំដុះរបស់ពួកគាត់ ដោយសារទឹកនេះហើយទើបធ្វើឲ្យពួកគាត់មានជីវភាពសមល្មមនិងគេ បើមានទឹកប្រើប្រាស់គ្រប់គ្រាន់។ ផ្ទុយទៅវិញក្នុងមួយរយៈពេលនេះ បែរជាមានភ្លៀងធ្លាក់មិនគ្រប់គ្រាន់នៅតាមទីជនបទបែរជានៅទីប្រជុំជន(ទីក្រុង)មានភ្លៀងធ្លាក់ច្រើនទៅវិញ។ គួរកត់សម្គាល់ថានៅតាមទីក្រុងសំបូរទៅដោយអាគារធំៗ ផ្លូវចាក់កៅស៊ូខ្វាត់ខ្វែង ផ្សែងឡានម៉ូតូអាប់អួរមិនគួមានភ្លៀងធ្លាក់សោះគឺគ្មានដើមឈើណាធំៗ ឬក៏ព្រៃឈើច្រើននោះទេ តើអាចមានលទ្ធភាពអ្វីទាក់ទាញទឹកភ្លៀងបាន បើនៅទីក្រុងមានតែឡានម៉ូតូនិងសំណង់អាគារតែប៉ុណ្ណោះ ឬមានតែម៉ូតូឡានទេ ដែលអាចអូសទាញទឹកភ្លៀងឲ្យធ្លាក់ចុះបាន។ ចំនែកនៅតាមទីជនបទវិញព្រៃឈើក៏សំបូរដើមឈើធំៗ សំបូរភ្នំតូចធំទាំងអស់បែរជាគ្មានលទ្ធភាពបង្កើតទឹកភ្លៀងបានទៅវិញ ឬនៅតាមជនបទគ្មានឡានម៉ូតូ និងអាគារធំៗសម្រាប់អូសទាញទឹកភ្លៀង។ ម្យ៉ាងទៀតនៅតាមជនបទដោយសារប្រជាជនកាប់ព្រៃឈើអស់ ជាការពិតការរស់នៅរបស់ប្រជាជននៅតាមជនបទគឺមានធំណាស់ សម្រាប់ដោះស្រាយជីវភាពដ៏លំបាករបស់ពួកគាត់ គឺការកាប់ព្រៃឈើដើម្បីពង្រីកដីសម្រាប់បង្កើនផល សាងសង់ផ្ទះសំបែង យកមកធ្វើអុសដុត ឬសម្រាប់លក់ ពួកគាត់ធ្វើបែបនេះគឺដឹងហើយថាការកាប់បំផ្លាញព្រៃឈើគឺជាអំពើខុសច្បាប់ ប៉ុន្តែពួកគាត់ធ្វើបែបនេះសម្រាប់ដោះស្រាយបញ្ហាជីវភាពក្នុងគ្រួសារតែប៉ុណ្ណោះ ក្នុងចំនួនមួយដែលអាចទប់ស្កាត់បាន។ ប៉ុន្តែចំពោះការកាប់បំផ្លាញពីសំណាក់មនុស្សមានអំណាច និងការធ្វើវិនិយោគសម្បទានសេដ្ឋកិច្ចរបស់ក្រុមហ៊ុន ដែលឈូសឆាយដីព្រៃឈើ ហើយមិនដាំដំណាំនោះ ទើបជាការវិនាសហិនហោចកំឡោចក្លាយជាទីវាលល្វឹងល្វើយ។ កត្តាទាំងនេះបានកែប្រែធម្មជាតិអស់ទាំងស្រុង រដូវវស្សាសោះបែរគ្មានទឹកភ្លៀងធ្លាក់ រដូវប្រាំងសោះបែរជាមានភ្លៀងធ្លាក់ជោគជាំ ទាំងនេះបង្កើតឲ្យមានកូនរដូវប្រាំងបង្កប់ក្នុងរដូវវស្សា ធ្វើឲ្យស្រែចំការខូចខាតអស់ ខ្លះខូចដោយទឹកជំនន់ ខ្លះទៀតខូចដោយគ្មានទឹក…។ វាក៏មិនប្រាកដថាព្រៃឈើនៅតាមទីជនបទ ត្រូវវិនាសហិនហោចដែរ ដោយសារសព្វថ្ងៃនេះប្រជាជនមួយភាគធំក៏ដឹងពីផលវិបាក នៃការកាប់បំផ្លាញព្រៃឈើថ្វៃត្បិតតែពួកគាត់មិនចេះអក្សរ តែគាត់ក៏មានត្រចៀកស្ដាប់លឺដែរ ថាតើគួធ្វើយ៉ាងណានោះដើម្បីការពារព្រៃឈើឲ្យគង់វង្ស ។ ចំនែកការធ្លាក់ភ្លៀងនេះ ក៏មិនប្រាកដថា ធ្លាក់នៅទីណាដែរ មិនថាទីក្រុងឬជនបទនោះទេ ប៉ុន្តែមិនដឹងថាតិចឬច្រើន។ ដូចនេះដើម្បីរក្សាការពារលំនឹងទឹកភ្លៀង យើងទាំងអស់គ្នាត្រូវការពារសម្បត្តិធម្មជាតិដែលមានស្រាប់ឲ្យបានគង់វង្ស និងបរិស្ថានឲ្យបានស្ថិតស្ថេរជានិច្ច។ “រួមគ្នាថ្ងៃនេះ ដើម្បីបរិស្ថាន និងការរស់នៅពេលអនាគត”៕៚

ស្ងាម ក្រឹម

Friday, June 22, 2012

ធ្វើស្រែចំការ​នៅ​ជន​បទ​ភ្លៀង​ធ្លាក់​ទី​ក្រុង

ធ្វើស្រែចំការនៅជនបទភ្លៀងធ្លាក់ទីក្រុង