ឃើញវាលស្រណោះមិនអស់អាល័យ
ពេលឃើញព្រឹកព្រៃកើតក្ដីមេត្តា
នឹកឃើញពុកម៉ែធ្លាប់ថែបុត្រភ្ងា
ឥឡូវកំព្រាឯកកោម្នាក់ឯង។
ពេលឮសត្វយំអង្លង់អន្លោច
ចិត្តខ្ញុំសែនខ្លោចកើតផ្សាចម្បែង
នឹកដល់គូស្នេហ៍ធ្លាប់តែប្រលែង
នឹកផ្ទះសម្បែងនឹកក្រុមគ្រួសារ។
ឱភូមិកំណើតធ្លាប់តែរស់នៅ
មិនដឹងឥឡូវទៅជាយ៉ាងណា
នឹកដល់មិត្តភក្ក័ធ្លាប់ហៅរកគ្នា
ឥឡូវមាគា៍តាមបំបែកចេញ។
ឱខ្ញុំចាកឆ្ងាយពីម្ដាយឪពុក
ឆ្ងាយពីស្រែស្រុកទាំងក្ដីទោម្នេញ
ឃ្លាតឆ្ងាយសង្សាជាទីស្រឡាញ់
មិនដឹងវិលវិញនៅពេលថ្ងៃណា។
បើសិនបានវិលវិញរូបកូនសុំ
រស់ក្រោមទ្រនំនៃទ្រូងមាតា
នឹងបានជួបភក្ក័នួនស្នួនពុំងា
ម្លេះសមបែរជាមានសុខយ៉ាងណា។
បានជួបមិត្តភក្ក័ដែលបានធ្លាប់លេង
អ្នកភូមិចាស់ក្មេងកូនលែងខ្លោចផ្សា
រស់នៅកើតក្ដីសុខលុះមរណា
ជាមួយសង្សារម្ដាយឪពុកហោង៕
ចិន ភ្នី(គីមី វិទ្យា)
E-mail: chinphny@gmail.com
|