ខ្ញុំបាទឈ្មោះ អ៊ិន គ្រឹស្តា រៀននៅវិទ្យាល័យភ្នំពេញថ្មី ខ្ញុំមានអារម្មណ៍សោកស្ដាយខ្លាំងណាស់នៅពេលបាត់បង់មនុស្សម្នាក់ ឈ្មោះ ហោន ចន្ទ្រា ដោយសារគ្រោះថ្នាក់តែមួយពព្រិចភ្នែកសោះយើងត្រូវបានបាត់បង់ធនធានមនុស្ស។ ខ្ញុំក៏មិនគួរអោយជឿថាជារឿងពិតព្រោះថា យើងធ្លាប់នៅជាមួយគ្នាហូបបាយជាមួយគ្នាហើយ ខ្ញុំចាត់ទុកគាត់ថាជាបងស្រីល្អម្នាក់ គាត់តែងតែជួយណែនាំខ្ញុំនៅពេលណាដែលខ្ញុំធ្វើអ្វីខុស ខ្ញុំនឹកដល់អនុស្សាវរីយដែលខ្ញុំបានមកដល់ភ្នំពេញដំបូងទោះបីជាយើងបានជួបគ្នាតិចក៏ដោយ។ ខ្ញុំមិនដែលភ្លេចនៅទឹកចិត្តរបស់គាត់នោះទេ គាត់តែងតែជួយបង្ហាត់បង្រៀនខ្ញុំជាច្រើន ភាសាអង់គ្លេស បង្រៀនកុំព្យូទ័រ ហើយនៅពេលណាដែលខ្ញុំមិនចេះធ្វើអ្វីមួយគាត់តែងតែជួយខ្ញុំជានិច្ចជារឿងគួរអោយសោកស្តាយខ្លាំងណាស់ ពេលដែលយើងបាត់បង់មនុស្សដ៏ល្អម្នាក់ដែលគាត់ជិតបញ្ចប់ការសិក្សានៅខែកក្កដាខាងមុខនេះ តែជារឿងអនិច្ចកម្មដែលមិនអាចបំភ្លេចគាត់បាន៕៚