ដោយ កែវ និមល
2012-02-08
ដកស្រង់ពីគេហទំព័រវិទ្យុអាស៊ីសេរី
ប្រាសាទចំនួន២ នៅខេត្តឧត្តរមានជ័យ ដែលស្ថិតនៅតាមព្រំដែនខ្មែរ និងថៃ កំពុងក្លាយជាកន្លែងមានការចាប់អារម្មណ៍ពីភ្ញៀវទេសចរជាតិ និងអន្តរជាតិមួយចំនួន។ ប្រាសាទតាក្របី និងប្រាសាទតាមាន់ ស្ថិតនៅលើជួរភ្នំដងរែក។ កេរ្តិ៍ឈ្មោះប្រាសាទទាំង២ នេះ ចាប់ផ្ដើមល្បីល្បាញក្រោយពេលមានការចុះផ្សាយរបស់បណ្ដាញសារព័ត៌មាន ក្នុងពេលកន្លងមកថា កងទាហានកម្ពុជា និងថៃ មានការវាយប្រយុទ្ធគ្នា ដើម្បីគ្រប់គ្រងប្រាសាទទាំង២ នោះ។
ប្រាសាទតាក្របី មានចម្ងាយប្រមាណ ៨៥គីឡូម៉ែត្រពីទីរួមខេត្តឧត្តរមានជ័យ។ ដើម្បីទៅដល់ប្រាសាទតាក្របី គេត្រូវធ្វើដំណើរតាមផ្លូវក្រួសក្រហម ចេញពីទីប្រជុំជនសំរោង តាមទិសខាងលិច។ នៅតាមផ្លូវមានព្រៃឈើ ដែលកន្លែងខ្លះនៅក្រាស់ កន្លែងខ្លះឡើងស្ដើង ដោយសារមានការកាប់ដើម្បីធ្វើផ្លូវកន្លងមក។
នៅលើប្រាសាទតាក្របី មានទាហានថៃ និងទាហានខ្មែរ យាមល្បាតការពារនៅតំបន់នោះ ពីព្រោះប្រាសាទនោះ នៅកៀកព្រំដែនកម្ពុជា-ថៃ។ នៅលើប្រាសាទតាក្របី មានទាហានថៃ ចំនួន ២នាក់ អង្គុយនៅក្បែរប្រាសាទ។ ចំណែកនៅក្បែរនោះដែរ មានទាហានខ្មែរចំនួន ៣នាក់ ក៏ដើរល្បាតជុំវិញប្រាសាទតាក្របីដែរ។ ទាហានខ្មែរ និងថៃទាំង ៥នាក់នោះ មិនមានអាវុធឡើយ។ ទាហានខ្មែរមួយរូបដែលសុំមិនចេញឈ្មោះបានឲ្យដឹងថា ការយាមល្បាតនៅក្បែរគ្នារបស់កងទ័ពទាំង ២ប្រទេសនេះ គឺធ្វើឡើងដើម្បីសម្រួលកុំឲ្យមានការប្រឈមមុខដាក់គ្នា និងមានភាពតានតឹងដាក់គ្នា។
ប្រភពទាហានខ្មែរបានឲ្យដឹងថា ប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរ និងថៃ អាចចូលទៅមើលប្រាសាទតាក្របីនោះបាន ដោយមានទាហានជូនដំណើរ។ បើសិនជាអ្នកចង់មើលប្រាសាទជាជនជាតិខ្មែរ ហើយចូលទៅតាមច្រកផ្លូវពីប្រទេសខ្មែរ ពេលទៅដល់ គឺទាហានខ្មែរជាអ្នកជូនដំណើរមើលប្រាសាទ និងដើម្បីប្រាប់ដំណឹងអំពីកន្លែងណាដែលអាចទៅបាន និងកន្លែងណាដែលមិនអាចទៅបាន ពីព្រោះទីនោះជាតំបន់ទាហានគ្រប់គ្រង។
ប្រាសាទតាក្របី មានទីតាំងនៅលើជួរភ្នំដងរែក។ ប្រាសាទនេះ នៅជាប់ព្រំដែន កម្ពុជា-ថៃ។ ប្រភពឯកសារជាច្រើនបានអះអាងថា ប្រាសាទនេះជារបស់ខ្មែរ។
លោក សំបូរ មាណ្ណារ៉ា ជាសាស្ត្រាចារ្យប្រវត្តិសាស្ត្រនៅសកលវិទ្យាល័យភូមិន្ទភ្នំពេញ និងសកលវិទ្យាល័យបញ្ញាសាស្ត្រ បានមានប្រសាសន៍ថា តាមប្រវត្តិសាស្ត្រ ប្រាសាទតាក្របីកសាងឡើងក្នុងសតវត្សទី១១ និង ១២ ដើម្បីឧទ្ទិសដល់ព្រះឥសូរ។
លោក សំបូរ មាណ្ណារ៉ា៖ «ចំពោះទស្សនៈនៃការកសាងប្រាសាទ ជាទូទៅប្រាសាទទាំងអស់កសាងឡើង ដើម្បីគោរពចំពោះអាទិទេព។ បើអាទិទេពជាព្រះឥសូរ គឺគេឲ្យតម្លៃទៅលើព្រះឥសូរ បើគេគោរពព្រះវិស្ណុ គេឲ្យតម្លៃទៅលើព្រះវិស្ណុ។ ក៏ប៉ុន្តែចំពោះទស្សនៈខ្ញុំ ប្រាសាទទាំង២ នេះ តាមការសិក្សាខ្លះនោះ គឺប្រាសាទនេះឧទ្ទិសចំពោះព្រះឥសូរច្រើនជាង។ ប្រាសាទតាក្របីមានឈ្មោះពិត តាមទស្សនៈខ្មែរ ឈ្មោះប្រាសាទព្រះដង្វាយ»។
ក្រោយពីបានទស្សនាប្រាសាទតាក្របីហើយ ប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរភាគច្រើនចង់ទៅមើលប្រាសាទតាមាន់ ជាបន្តទៀត។ ប្រាសាទតាមាន់មានចម្ងាយប្រមាណ ១៣គីឡូម៉ែត្រពីប្រាសាទតាក្របី។
ប្រាសាទតាមាន់ជាប្រាសាទដែលសាងសង់ឡើងនៅលើទីទួលភ្នំខ្ពស់។ បើចង់ឡើងទស្សនាប្រាសាទតាមាន់ ត្រូវសុំអនុញ្ញាតទាហានខ្មែរ ដែលនៅយាមការពារនៅតំបន់នោះ។ ប្រាសាទតាមាន់ ជាប្រាសាទដែលមានទីធ្លាធំទូលាយ និងមានកំពែងជញ្ជាំងថ្មព័ទ្ធជុំវិញ។ នៅលើប្រាសាទតាមាន់នោះ ក៏មានការយាមល្បាតក្បែរគ្នា ដោយទាហានខ្មែរ និងទាហានថៃដែរ។
តាមប្រភពទាហានខ្មែរ ដែលយាមការពារនៅប្រាសាទតាមាន់ បានឲ្យដឹងថា ទាហានថៃ ដែលយាម ល្បាតនៅតំបន់ប្រាសាទតាមាន់ មានពីរក្រុម មួយក្រុមស្លៀកពាក់ខោអាវបារ៉ា និងមួយក្រុមទៀត ស្លៀកពាក់ពណ៌ខ្មៅ។
តាមប្រភពទាហានដែលយាមការពារនៅប្រាសាទតាមាន់ បានឲ្យដឹងថា ការជូនភ្ញៀវដើរមើលប្រាសាទមានលក្ខណៈ ដូចប្រាសាទតាក្របីដែរ គឺកាលណាមានភ្ញៀវទេសចរ ឬអ្នកស្រុកជាប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរ គឺទាហានខ្មែរ ជាអ្នកជូនដើរមើលប្រាសាទ។ បើសិនជាមានភ្ញៀវ ឬទេសចរជា ជនជាតិថៃ ឬបរទេសចូលពីខាងទឹកដីថៃមក គឺទាហានថៃ ជាអ្នកដើរជូនមើលប្រាសាទ។
ប្រភពទាហានខ្មែរ បានឲ្យដឹងថា បច្ចុប្បន្ននេះប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរដែលចង់ទៅមើលប្រាសាទតាមាន់ មានភាពងាយស្រួលជាងមុនហើយ ដោយសារទាហានថៃ បានរើយកខ្សែលួសបន្លាចេញពីផ្លូវចូលទៅបរិវេណប្រាសាទ។ ពីមុនចង់ចូលមើលប្រាសាទតាមាន់ ត្រូវទិញសំបុត្រលក់ដោយទាហានថៃ តែឥឡូវមិនមានទិញសំបុត្រទៀតឡើយ។
ចំពោះប្រវត្តិប្រាសាទតាមាន់នេះ លោក សំបូរ មាណ្ណារ៉ា ជាសាស្ត្រាចារ្យប្រវត្តិសាស្ត្រនៅសកលវិទ្យាល័យភូមិន្ទភ្នំពេញ និងសកលវិទ្យាល័យបញ្ញាសាស្ត្រ បានមានប្រសាសន៍ថា បានកសាងឡើង ឧទ្ទិសចំពោះព្រះឥសូរ ដូចប្រាសាទព្រះវិហារ ប្រាសាទតាក្របីដែរ។ ចំពោះប្រាសាទតាមាន់ មានឈ្មោះមួយទៀត ពីដើមគេហៅថា ប្រាសាទវេទមន្ត។ តែពាក្យថា វេទមន្តនោះ បាននិយាយតៗគ្នា រហូតក្លាយទៅជាតាមាន់ទៅវិញ។
លោក សំបូរ មាណ្ណារ៉ា៖ «ក្នុងលក្ខខណ្ឌហ្នឹង មានឯកសារជាច្រើនបានលើកឡើងថា ប្រាសាទនោះកសាងក្នុងរជ្ជកាលព្រះសុរិយវរ្ម័ន។ កំឡុងសតវត្សទី១១ និង១២ នេះ។ ក៏ប៉ុន្តែមានឯកសារមួយទៀត បានលើកឡើងថា មានការតាំងទីនៅទីនោះ នៅក្នុងអំឡុងសតវត្សទី៩ និងទី១០»។
លោក ឈុំ សុជាត ជាអ្នកនាំពាក្យក្រសួងការពារជាតិ។ លោកបានមានប្រសាសន៍ថា មិនមានគោលការណ៍យាមល្បាតរួមគ្នារវាងទាហានខ្មែរ ជាមួយទាហានថៃ នៅតំបន់ប្រាសាទតាក្របី និងតាមាន់នោះឡើយ។
លោក ឈុំ សុជាត៖ «នៅប្រាសាទតាក្របីនោះ វានៅកៀកព្រំដែន។ ប្រាសាទនោះមានចម្ងាយ ១៤ ឬ ១៥ម៉ែត្រពីព្រំដែនប៉ុណ្ណោះ ហើយថៃគេមកត្រឹមព្រំដែនគេ ហើយយើងនៅត្រឹមព្រំដែនយើងហ្នឹង។ ការជួបជុំនោះ ជួនកាលជាមនោសញ្ចេតនា ទៅហូបបាយហូបទឹកអីជាមួយគ្នាហ្នឹងណា។ អត់មានយាមកាមអីជុំគ្នាទេ»។
លោក ហុក សុវិទ្យា ជាអនុប្រធានមន្ទីរទេសចរណ៍ខេត្តឧត្តរមានជ័យ។ លោកបានមានប្រសាសន៍ឲ្យដឹងថា ប្រាសាទតាក្របី និងប្រាសាទតាមាន់នេះ អាចមានលទ្ធភាពរៀបចំ ជាតំបន់ទេសចរណ៍បាន។ ប៉ុន្តែដោយសារនៅមានទាហានខ្មែរ និងថៃយាមក្បែរប្រាសាទនោះ ហើយប្រាសាទនោះ នៅក្នុងតំបន់ ដែលអាចមានការប្រយុទ្ធគ្នានោះ ទើបមន្ទីរទេសចរណ៍ខេត្ត មិនទាន់អាចរៀបចំធ្វើអ្វី ដើម្បី ទាក់ទាញភ្ញៀវទេសចរ ឲ្យទៅលេងបាននៅឡើយទេបច្ចុប្បន្ននេះ។
លោក ហុក សុវិទ្យា៖ «ឥឡូវនេះវានៅក្នុងការការពាររបស់កម្លាំងខេមរភូមិន្ទយើង។ ថ្ងៃក្រោយ ក្រោយពីយើងចរចាត្រូវគ្នារឿងព្រំដែនចប់សព្វគ្រប់ហើយអស់។ អានោះកន្លែងនោះក្លាយជារមណីយដ្ឋានទេសចរណ៍ហើយ»។
ប៉ុន្តែលោកបានឲ្យដឹងថា រៀងរាល់ថ្ងៃបុណ្យធំៗ ដូចជាបុណ្យចូលឆ្នាំ បុណ្យភ្ជុំ តែងតែមានមនុស្សច្រើនកុះករទៅលេងប្រាសាទទាំង២នោះ។ ក្រៅពីថ្ងៃបុណ្យក៏មានមនុស្សទៅទស្សនាប្រាសាទទាំង២នោះដែរ គ្រាន់តែមានចំនួនតិចតួច ជាពិសេសលោកយាយចាស់ៗ តែងតែម៉ៅឡានឈ្នួល ដើម្បីជិះឡើងទៅធ្វើបុណ្យ បន់ស្រន់នៅប្រាសាទលើជួរភ្នំដងរែកនោះ។
សូមជម្រាបថា បច្ចុប្បន្នមានផ្លូវងាយស្រួលទៅកាន់ប្រាសាទតាក្របី និងប្រាសាទតាមាន់។ ផ្លូវនោះជាផ្លូវសង់ថ្មី ហើយមានក្រាលដីក្រួសក្រហម។ ចំពោះចម្ងាយផ្លូវ គឺពីក្រុងសំរោង ទីរួមខេត្តឧត្តរមានជ័យ ទៅកាន់ប្រាសាទតាក្របី មានចម្ងាយ ៨៥គីឡូម៉ែត្រ។ ចំណែកចម្ងាយផ្លូវពីប្រាសាទតាក្របី ទៅប្រាសាទតាមាន់ មានចម្ងាយប្រមាណ ១៣គីឡូម៉ែត្រ។
បើលោកអ្នកស្ដាប់ចង់ទៅទស្សនាប្រាសាទតាក្របី និងប្រាសាទតាមាន់ សុំកុំភ្លេចខ្ចប់បាយ និងទឹក ទៅផង ពីព្រោះ នៅតំបន់ប្រាសាទទាំង២នោះ មិនមានហាងលក់បាយ និងទឹក ដូចតំបន់ទេសចរណ៍នានានោះឡើយ៕
កំណត់ចំណាំ៖ ចំពោះអ្នកបញ្ចូលមតិនៅក្នុងអត្ថបទនេះ ដើម្បីរក្សាសេចក្ដីថ្លៃថ្នូរ យើងខ្ញុំនឹងផ្សាយតែមតិណាដែលមិនជេរប្រមាថដល់អ្នកដទៃតែ ប៉ុណ្ណោះ។
ប្រាសាទតាក្របី មានចម្ងាយប្រមាណ ៨៥គីឡូម៉ែត្រពីទីរួមខេត្តឧត្តរមានជ័យ។ ដើម្បីទៅដល់ប្រាសាទតាក្របី គេត្រូវធ្វើដំណើរតាមផ្លូវក្រួសក្រហម ចេញពីទីប្រជុំជនសំរោង តាមទិសខាងលិច។ នៅតាមផ្លូវមានព្រៃឈើ ដែលកន្លែងខ្លះនៅក្រាស់ កន្លែងខ្លះឡើងស្ដើង ដោយសារមានការកាប់ដើម្បីធ្វើផ្លូវកន្លងមក។
នៅលើប្រាសាទតាក្របី មានទាហានថៃ និងទាហានខ្មែរ យាមល្បាតការពារនៅតំបន់នោះ ពីព្រោះប្រាសាទនោះ នៅកៀកព្រំដែនកម្ពុជា-ថៃ។ នៅលើប្រាសាទតាក្របី មានទាហានថៃ ចំនួន ២នាក់ អង្គុយនៅក្បែរប្រាសាទ។ ចំណែកនៅក្បែរនោះដែរ មានទាហានខ្មែរចំនួន ៣នាក់ ក៏ដើរល្បាតជុំវិញប្រាសាទតាក្របីដែរ។ ទាហានខ្មែរ និងថៃទាំង ៥នាក់នោះ មិនមានអាវុធឡើយ។ ទាហានខ្មែរមួយរូបដែលសុំមិនចេញឈ្មោះបានឲ្យដឹងថា ការយាមល្បាតនៅក្បែរគ្នារបស់កងទ័ពទាំង ២ប្រទេសនេះ គឺធ្វើឡើងដើម្បីសម្រួលកុំឲ្យមានការប្រឈមមុខដាក់គ្នា និងមានភាពតានតឹងដាក់គ្នា។
ប្រភពទាហានខ្មែរបានឲ្យដឹងថា ប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរ និងថៃ អាចចូលទៅមើលប្រាសាទតាក្របីនោះបាន ដោយមានទាហានជូនដំណើរ។ បើសិនជាអ្នកចង់មើលប្រាសាទជាជនជាតិខ្មែរ ហើយចូលទៅតាមច្រកផ្លូវពីប្រទេសខ្មែរ ពេលទៅដល់ គឺទាហានខ្មែរជាអ្នកជូនដំណើរមើលប្រាសាទ និងដើម្បីប្រាប់ដំណឹងអំពីកន្លែងណាដែលអាចទៅបាន និងកន្លែងណាដែលមិនអាចទៅបាន ពីព្រោះទីនោះជាតំបន់ទាហានគ្រប់គ្រង។
ប្រាសាទតាក្របី មានទីតាំងនៅលើជួរភ្នំដងរែក។ ប្រាសាទនេះ នៅជាប់ព្រំដែន កម្ពុជា-ថៃ។ ប្រភពឯកសារជាច្រើនបានអះអាងថា ប្រាសាទនេះជារបស់ខ្មែរ។
លោក សំបូរ មាណ្ណារ៉ា ជាសាស្ត្រាចារ្យប្រវត្តិសាស្ត្រនៅសកលវិទ្យាល័យភូមិន្ទភ្នំពេញ និងសកលវិទ្យាល័យបញ្ញាសាស្ត្រ បានមានប្រសាសន៍ថា តាមប្រវត្តិសាស្ត្រ ប្រាសាទតាក្របីកសាងឡើងក្នុងសតវត្សទី១១ និង ១២ ដើម្បីឧទ្ទិសដល់ព្រះឥសូរ។
លោក សំបូរ មាណ្ណារ៉ា៖ «ចំពោះទស្សនៈនៃការកសាងប្រាសាទ ជាទូទៅប្រាសាទទាំងអស់កសាងឡើង ដើម្បីគោរពចំពោះអាទិទេព។ បើអាទិទេពជាព្រះឥសូរ គឺគេឲ្យតម្លៃទៅលើព្រះឥសូរ បើគេគោរពព្រះវិស្ណុ គេឲ្យតម្លៃទៅលើព្រះវិស្ណុ។ ក៏ប៉ុន្តែចំពោះទស្សនៈខ្ញុំ ប្រាសាទទាំង២ នេះ តាមការសិក្សាខ្លះនោះ គឺប្រាសាទនេះឧទ្ទិសចំពោះព្រះឥសូរច្រើនជាង។ ប្រាសាទតាក្របីមានឈ្មោះពិត តាមទស្សនៈខ្មែរ ឈ្មោះប្រាសាទព្រះដង្វាយ»។
ក្រោយពីបានទស្សនាប្រាសាទតាក្របីហើយ ប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរភាគច្រើនចង់ទៅមើលប្រាសាទតាមាន់ ជាបន្តទៀត។ ប្រាសាទតាមាន់មានចម្ងាយប្រមាណ ១៣គីឡូម៉ែត្រពីប្រាសាទតាក្របី។
ប្រាសាទតាមាន់ជាប្រាសាទដែលសាងសង់ឡើងនៅលើទីទួលភ្នំខ្ពស់។ បើចង់ឡើងទស្សនាប្រាសាទតាមាន់ ត្រូវសុំអនុញ្ញាតទាហានខ្មែរ ដែលនៅយាមការពារនៅតំបន់នោះ។ ប្រាសាទតាមាន់ ជាប្រាសាទដែលមានទីធ្លាធំទូលាយ និងមានកំពែងជញ្ជាំងថ្មព័ទ្ធជុំវិញ។ នៅលើប្រាសាទតាមាន់នោះ ក៏មានការយាមល្បាតក្បែរគ្នា ដោយទាហានខ្មែរ និងទាហានថៃដែរ។
តាមប្រភពទាហានខ្មែរ ដែលយាមការពារនៅប្រាសាទតាមាន់ បានឲ្យដឹងថា ទាហានថៃ ដែលយាម ល្បាតនៅតំបន់ប្រាសាទតាមាន់ មានពីរក្រុម មួយក្រុមស្លៀកពាក់ខោអាវបារ៉ា និងមួយក្រុមទៀត ស្លៀកពាក់ពណ៌ខ្មៅ។
តាមប្រភពទាហានដែលយាមការពារនៅប្រាសាទតាមាន់ បានឲ្យដឹងថា ការជូនភ្ញៀវដើរមើលប្រាសាទមានលក្ខណៈ ដូចប្រាសាទតាក្របីដែរ គឺកាលណាមានភ្ញៀវទេសចរ ឬអ្នកស្រុកជាប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរ គឺទាហានខ្មែរ ជាអ្នកជូនដើរមើលប្រាសាទ។ បើសិនជាមានភ្ញៀវ ឬទេសចរជា ជនជាតិថៃ ឬបរទេសចូលពីខាងទឹកដីថៃមក គឺទាហានថៃ ជាអ្នកដើរជូនមើលប្រាសាទ។
ប្រភពទាហានខ្មែរ បានឲ្យដឹងថា បច្ចុប្បន្ននេះប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរដែលចង់ទៅមើលប្រាសាទតាមាន់ មានភាពងាយស្រួលជាងមុនហើយ ដោយសារទាហានថៃ បានរើយកខ្សែលួសបន្លាចេញពីផ្លូវចូលទៅបរិវេណប្រាសាទ។ ពីមុនចង់ចូលមើលប្រាសាទតាមាន់ ត្រូវទិញសំបុត្រលក់ដោយទាហានថៃ តែឥឡូវមិនមានទិញសំបុត្រទៀតឡើយ។
ចំពោះប្រវត្តិប្រាសាទតាមាន់នេះ លោក សំបូរ មាណ្ណារ៉ា ជាសាស្ត្រាចារ្យប្រវត្តិសាស្ត្រនៅសកលវិទ្យាល័យភូមិន្ទភ្នំពេញ និងសកលវិទ្យាល័យបញ្ញាសាស្ត្រ បានមានប្រសាសន៍ថា បានកសាងឡើង ឧទ្ទិសចំពោះព្រះឥសូរ ដូចប្រាសាទព្រះវិហារ ប្រាសាទតាក្របីដែរ។ ចំពោះប្រាសាទតាមាន់ មានឈ្មោះមួយទៀត ពីដើមគេហៅថា ប្រាសាទវេទមន្ត។ តែពាក្យថា វេទមន្តនោះ បាននិយាយតៗគ្នា រហូតក្លាយទៅជាតាមាន់ទៅវិញ។
លោក សំបូរ មាណ្ណារ៉ា៖ «ក្នុងលក្ខខណ្ឌហ្នឹង មានឯកសារជាច្រើនបានលើកឡើងថា ប្រាសាទនោះកសាងក្នុងរជ្ជកាលព្រះសុរិយវរ្ម័ន។ កំឡុងសតវត្សទី១១ និង១២ នេះ។ ក៏ប៉ុន្តែមានឯកសារមួយទៀត បានលើកឡើងថា មានការតាំងទីនៅទីនោះ នៅក្នុងអំឡុងសតវត្សទី៩ និងទី១០»។
លោក ឈុំ សុជាត ជាអ្នកនាំពាក្យក្រសួងការពារជាតិ។ លោកបានមានប្រសាសន៍ថា មិនមានគោលការណ៍យាមល្បាតរួមគ្នារវាងទាហានខ្មែរ ជាមួយទាហានថៃ នៅតំបន់ប្រាសាទតាក្របី និងតាមាន់នោះឡើយ។
លោក ឈុំ សុជាត៖ «នៅប្រាសាទតាក្របីនោះ វានៅកៀកព្រំដែន។ ប្រាសាទនោះមានចម្ងាយ ១៤ ឬ ១៥ម៉ែត្រពីព្រំដែនប៉ុណ្ណោះ ហើយថៃគេមកត្រឹមព្រំដែនគេ ហើយយើងនៅត្រឹមព្រំដែនយើងហ្នឹង។ ការជួបជុំនោះ ជួនកាលជាមនោសញ្ចេតនា ទៅហូបបាយហូបទឹកអីជាមួយគ្នាហ្នឹងណា។ អត់មានយាមកាមអីជុំគ្នាទេ»។
លោក ហុក សុវិទ្យា ជាអនុប្រធានមន្ទីរទេសចរណ៍ខេត្តឧត្តរមានជ័យ។ លោកបានមានប្រសាសន៍ឲ្យដឹងថា ប្រាសាទតាក្របី និងប្រាសាទតាមាន់នេះ អាចមានលទ្ធភាពរៀបចំ ជាតំបន់ទេសចរណ៍បាន។ ប៉ុន្តែដោយសារនៅមានទាហានខ្មែរ និងថៃយាមក្បែរប្រាសាទនោះ ហើយប្រាសាទនោះ នៅក្នុងតំបន់ ដែលអាចមានការប្រយុទ្ធគ្នានោះ ទើបមន្ទីរទេសចរណ៍ខេត្ត មិនទាន់អាចរៀបចំធ្វើអ្វី ដើម្បី ទាក់ទាញភ្ញៀវទេសចរ ឲ្យទៅលេងបាននៅឡើយទេបច្ចុប្បន្ននេះ។
លោក ហុក សុវិទ្យា៖ «ឥឡូវនេះវានៅក្នុងការការពាររបស់កម្លាំងខេមរភូមិន្ទយើង។ ថ្ងៃក្រោយ ក្រោយពីយើងចរចាត្រូវគ្នារឿងព្រំដែនចប់សព្វគ្រប់ហើយអស់។ អានោះកន្លែងនោះក្លាយជារមណីយដ្ឋានទេសចរណ៍ហើយ»។
ប៉ុន្តែលោកបានឲ្យដឹងថា រៀងរាល់ថ្ងៃបុណ្យធំៗ ដូចជាបុណ្យចូលឆ្នាំ បុណ្យភ្ជុំ តែងតែមានមនុស្សច្រើនកុះករទៅលេងប្រាសាទទាំង២នោះ។ ក្រៅពីថ្ងៃបុណ្យក៏មានមនុស្សទៅទស្សនាប្រាសាទទាំង២នោះដែរ គ្រាន់តែមានចំនួនតិចតួច ជាពិសេសលោកយាយចាស់ៗ តែងតែម៉ៅឡានឈ្នួល ដើម្បីជិះឡើងទៅធ្វើបុណ្យ បន់ស្រន់នៅប្រាសាទលើជួរភ្នំដងរែកនោះ។
សូមជម្រាបថា បច្ចុប្បន្នមានផ្លូវងាយស្រួលទៅកាន់ប្រាសាទតាក្របី និងប្រាសាទតាមាន់។ ផ្លូវនោះជាផ្លូវសង់ថ្មី ហើយមានក្រាលដីក្រួសក្រហម។ ចំពោះចម្ងាយផ្លូវ គឺពីក្រុងសំរោង ទីរួមខេត្តឧត្តរមានជ័យ ទៅកាន់ប្រាសាទតាក្របី មានចម្ងាយ ៨៥គីឡូម៉ែត្រ។ ចំណែកចម្ងាយផ្លូវពីប្រាសាទតាក្របី ទៅប្រាសាទតាមាន់ មានចម្ងាយប្រមាណ ១៣គីឡូម៉ែត្រ។
បើលោកអ្នកស្ដាប់ចង់ទៅទស្សនាប្រាសាទតាក្របី និងប្រាសាទតាមាន់ សុំកុំភ្លេចខ្ចប់បាយ និងទឹក ទៅផង ពីព្រោះ នៅតំបន់ប្រាសាទទាំង២នោះ មិនមានហាងលក់បាយ និងទឹក ដូចតំបន់ទេសចរណ៍នានានោះឡើយ៕
កំណត់ចំណាំ៖ ចំពោះអ្នកបញ្ចូលមតិនៅក្នុងអត្ថបទនេះ ដើម្បីរក្សាសេចក្ដីថ្លៃថ្នូរ យើងខ្ញុំនឹងផ្សាយតែមតិណាដែលមិនជេរប្រមាថដល់អ្នកដទៃតែ ប៉ុណ្ណោះ។