Monday, December 9, 2013

ចេះ​មិន​ប្រាកដ​



មិន​ថា​ធ្វើ​អ្វី​        ការ​តូច​ធំ​ក្ដី​
ឲ្យ​តែ​ខ្លួន​ច្បាស់​      ទោះ​ការ​ងារ​នោះ​
គេ​ស្អប់​ខ្លាំង​ណាស់    ឲ្យ​​តែ​កុំ​ប៉ះ​
ពាល់​អ្នក​ដទៃ​​។
តែ​បើ​ធ្វើ​ហើយ        យើង​តែ​ង​​កណ្ដើយ​
នោះ​ពិត​យ៉ាប់​ក្រៃ      ធ្វើ​អ្វី​មិន​ចេញ​
មិន​បាន​ប្រពៃ            មិន​ថា​យប់​ថ្ងៃ​
ក៏​នៅ​មិន​ហើយ​។
ទោះ​ធ្វើ​យ៉ាង​ណា      បើ​មិន​ឧស្សាហ៍​
ពិត​មិន​ចប់​ឡើយ       បើ​ចេះ​ស្ទើរៗ​
ថ្ងៃ​ណា​ទើប​ហើយ​     មិន​ងាយ​ដល់​ត្រើយ​
ព្រោះ​មិន​ប្រា​កដ​។
បើ​ធ្វើ​ការ​ធំ​                អ្នក​តូច​សុំ​កុំ​
វេទ​នា​កំ​សត់             ព្រោះ​វាស​នា​ខ្លួន​
គាត់​អ្ន​ក​កំ​ណត់​         បើ​មិន​ប្រា​កដ​
អ្ន​ក​តូច​ជួប​ព្រួយ​។
ច្បាស់​ណាស់​បើ​មាន         អ្ន​ក​ធំ​ឈ្លាន​ពាន​
មិន​គិត​ចាត់​ជួយ        គិត​ប្រយោជន៍​ខ្លួន​
មិន​គិត​លើក​ស្ទួយ​     ពិត​ស្អុយ​រលួយ​
អាប់​កេរ្ដិ៍​ឈ្មោះ​ឯង​។
ការ​ងារ​នៅ​សល់​        ព្រោះ​មាន​ចំងល់​
មិន​ចេះ​ចាត់​ចែង​        ជាប់​គាំង​ដំ​ណើរ​
ព្រោះ​គិត​អត់​វែង        ទោះ​ខំ​ផ្សង​ព្រេង​
នៅ​ទៅ​មិន​រួច​។
វាសនា​មិន​ល្អ            ចំ​នេះ​នៅ​ក្រ​
ច្រក​ល្ហ​ស្ដើង​ស្ដួច       បន្តាប​រូប​គេ​
ឲ្យ​​ខ្លួន​បាន​រួច​            ពី​ការ​ចង​គួច​
មិន​ខ្វល់​អ្នក​ក្រ​។
នេះ​ចេះ​អត់​ច្បាស់      ពិត​ពិបាក​ណាស់​
ក្នុង​ការ​លំ​អ       ធ្វើ​អ្វី​ក៏​ឆ្គង​
ព្រោះ​ចិត្ត​មិន​ស ដើ​រ​ផ្លូវ​មិន​ល្អ​
វិ​នាស​ទាំង​គេ​៕៚ ស្ងាមក្រឹម