Sunday, June 30, 2013

ទំនួញសត្វព្រៃ



នេះជា​កាព្យថ្មី​
ប្រាប់​អស់​ប្រុស​ស្រី​
លើដី​ខេមរា​
ពី​រឿង​សាបសូន្យ​
សត្វ​ព្រៃ​ព្រឹក្សា​
គ្រប់​សត្វ​មច្ឆា​
ឆ្លេឆ្លារ​ភ័យ​ខ្លាច​។
​មាន​ខ្លះ​ព្រាត់​កូន​
ខ្លះ​ទៀត​សាប​សូន្យ​
រសាត់​​បា​ច​សាច​
ព្រោះ​តែ​ក្រុម​មនុស្ស​
សាហាវ​កំណាច
ប្រើ​ចិត្ត​កោង​កាច​
បំផ្លាញ​ជី​វិត​។
ដុត​កាប់​ឆ្ការ​ព្រៃ​
នេសាទ​រាល់​ថ្ងៃ​
ទាំង​នៅ​ឆ្ងាយ​ជិត​
បូម​ឆក់​បរបាញ់​
ទាំង​ភ្លឺ​ងងឹត​
ធ្វើ​ឲ្យ​ជី​វិត​
​មាន​តែ​សៅ​ហ្មង​។
​គ្រប់​សត្វ​មច្ឆា​​
ហិច​ហែល​ឆ្លេ​ឆ្លា​រ​
រុក​រក​ប្អូន​បង​
ពី​ការ​ព្រាត់​ប្រាស់​
ដោយ​ការ​ប៉ុន​ប៉ង​
លាយ​ការ​ភ័យ​ផង​
មនុស្ស​ប៉ង​សម្លាប់​។
មាន​ទាំ​ង​មូង​អួន​
បូម​ឆក់​ផ្ទួនៗ​
រុត​បង់​ដេញ​ចាប់​
ខ្លះ​ក៏​គេច​ផុត​
ខ្លះ​ទៀត​ក៏​ស្លាប់​
ឯ​ខ្លះ​ទៀត​ប្រាប់​
ផ្ដាំ​អស់​​ញាតិ​ផៅ។
​រី​ឯ​សត្វ​ព្រៃ​
​លើ​គោក​នោះ​នៃ​
ក៏​ព្រាត់​កូន​ចៅ​
ពេល​ថ្ងៃ​ដេក​ពួន​
ពេល​យប់​ចេញ​ក្រៅ​
រស់​ទាំង​សោក​សៅ​
ងងឹត​ក្នុង​ព្រៃ​។
រស់​ទាំង​ឈឺ​ចាប់​
ត្រដរ​ស្ទើស្លាប់
ខ្លោច​ផ្សារ​ពេក​ក្រៃ​
បារម្ភ​គ្រប់​សព្វ​
ព្រោះ​ខ្លាច​ព្រាន​ព្រៃ​
ប្រហារ​ក្សិណ​ក្ស័យ​
ប្រល័យ​សង្ខា​។
ស្រុក​យើង​ពី​មុន​
សម្បូរ​ទ្រព្យ​ធន
​មាន​គ្រប់​ប្រការ​
មិន​ថា​ក្រោម​ដី​
លើ​ផែន​ពសុធា​
​មាន​គ្រប់​អង្គា
ក្នុង​ទឹក​ផង​ដែរ​។
ឥឡូវ​អស់​បាត់​
រសាយ​រសាត់​
សាប​សូន្យ​ហូហែ​
ព្រៃ​ឈើ​គ្មាន​សល់​
សត្វ​ព្រៃ​ផង​ដែរ​
មច្ឆា​ក៏​ក្បែ​​រ
តែ​និង​រសាយ​។
​ដូច្នេះ​ខ្ញុំ​សុំ​
ជន​រួម​ជាតិ​កុំ​
អំពើ​ទាំង​ឡាយ​
ទាំង​សម្លាប់​សត្វ​
កាប់​គស់​កកាយ​
ត្រូវ​ស្រឡាញ់​ស្ដាយ​
រក្សា​ការ​ពារ​ ៕
ស្ងាម​ ក្រឹម​