Tuesday, January 19, 2016

អ្នកភូមិខ្ញុំនារដូវចំរូត

ភូមិ​ខ្ញុំ​តូច​ណាស់​                    តែ​ជា​ភូមិ​ចាស់​     
ចំ​ណាស់​យូ​ហើយ​                  ប្រជា​កុះ​ករ​
អ៊ូអរ​ដល់​ហើយ​                     គ្មាន​ថ្ងៃ​ណា​ឡើយ​
ស្បើយមនុស្ស​ប្រុសស្រី។
ខ្ញុំ​សូម​បរិយាយ                     សំ​ដែង​បក​ស្រាយ​
ត្រួស​ៗ​ខ្លីៗ                           ពី​រឿង​ច្រូត​កាត់​
ប្រាប់​អស់​ប្រុស​ស្រី​                 នារ​ដូវ​ថ្មី​
ទឹក​ដី​ឧត្តរ។
ខំ​ក្រោក​ពី​ព្រឹក​                      រៀប​បាយ​រៀប​ទឹក​
ខ្ចប់​ទាំង​អង្ករ​                         ទៅ​ចង​កណ្ដាប់​
ដាក់​ហាល​ឲ្យ​ល្អ                    អាល​យក​បន្ត​
ប្រមូល​ទុកដាក់​។
ឯខ្លះអ្នក​​ទៀត​                       ស្វះ​ស្វែង​ខ្មី​ខ្មាត​
មិន​ឈប់​បង្អាក់                      ក្រោក​ស្រោច​ដំ​នាំ
ដែល​ដាំ​ជា​ថ្នាក់​                     សស្រាំសស្រាក់
បេះ​ដាក់​យក​ទៅ​។
ពេល​ដល់​ស្រែ​ហើយ​              មិន​បង្អង់​ឡើយ​
ពី​រឿង​ច្រូត​ស្រូវ                     គោរព​តាម​ងារ​
ដែល​ដាក់​គ្រប់​ផ្លូវ​                   ទទួល​ខុស​ត្រូវ​
រៀង​ខ្លួ​ន​គ្រប់​គ្នា​។
មិន​យូ​ប៉ុន្មាន​                         រសៀល​ក៏​បាន​
ខិត​ដល់​វេលា                       ពេល​បាយ​ថ្ងៃ​ត្រង់​
សម្រាក់​គ្រប់​គ្នា​                     ហូប​បាយ​ជុំ​គ្នា​
សប្បាយពេក​ក្រៃ។
មាន​ប្រហុក​ខ្លះ​                      អន្លក់​មិន​ខ្វះ
សំលលក​លៃ                       ត្រី​អាំង​ទឹក​ម្ជូរ
ត្រី​ជូ​ត្រី​ប្រៃ                           ដាក់​រៀប​ពេញ​ដី​
ក្រោម​ម្លប់​កកោះ។
បាន​ឆ្អែត​​គ្រប់​គ្នា​                    បន្ត​ការ​ងារ​
ទៅ​ភូមិ​វិញ​អស់                     ចាំ​ស្អែក​មក​ទៀត​
ឆ្លៀត​ធ្វើ​ឲ្យ​អស់​                     កុំ​ទុក​ចន្លោះ​
ទាំង​ច្រូត​ទាំង​បោក​៕
ស្ងាម​ ក្រឹម(រូប វិទ្យា)
Email: sngamkrem@gmail.com