បង្កួយគឺជាប្រភេទសត្វល្មូនយ៉ាងរស់នៅដូចសត្វផ្សេងៗទៀតដែល
ប៉ុន្តែសត្វប្រភេទនេះគឺចូលចិត្តរស់នៅតំបន់ដែលមនុស្សរស់នៅដូចជានៅតាមមាត់ភូមិនៅតាមតំបន់ជនបទ។
កាលពីខ្ញុំនៅក្មេងៗសត្វនេះគឺជាល្បែងកំសាន្តរបស់យុវជនក្មេងៗនៅស្រុកស្រែចំការ
ដោយយើងអាចទាក់យកមកធ្វើជាអាហារ
សត្វនេះនៅពេលជួបនិងសត្វធំៗរឺមនុស្សវាតែងតែរត់គេច
ដូច្នេះដើម្បីទាក់វាបានយើងមានវិធីសាស្រ្តមួយចំនួនក្នុងការទាក់វា
គឺយើងយកឆ្អឹងធាងដូងរឺខ្សែតូចធ្វើជាសន្លក់វិធីសាស្រ្តទាំងនេះនៅតែពិបាកក្នុងការយកវាដែរ
ដើម្បីអោយសត្វនេះស្រួលក្នុងការទាក់ដោយយើងគ្រាន់តែធ្វើសំលេងហួចរបៀបហៅឆ្កែយឺតៗ
វានិងឈប់សកម្មភាពភ្លាមនេះ ក៏ដោយវាខ្លាចសត្វឆ្កែ
(នៅត្រង់កន្លែងនេះសូមលើកយកនៅរឿងទាក់ទង់និងបង្កួយខ្លាចសត្វឆ្កែ)
កាលពីព្រេងនាយមានមានល្មូនមួយប្រភេទគឺសត្វបង្កួយបានដើរស្វែងរកចំណីពីព្រៃមួយទៅព្រៃមួយក៏បានជួបនិងព្រានព្រៃបាននាំឆ្កែមួយហ្វូងធំនៅពេលដែលព្រានព្រៃបានជួបនិងហ្វូងបង្កួយក៏ហួចហៅសត្វឆ្កែ
ដោយដេញប្រហារសត្វនោះសត្វបង្កួយទាំងនោះក៏នាំគ្នារត់ឡើងលើដើមឈើខ្ពស់ៗ
កុំអោយព្រានព្រៃបាញ់សម្លាប់។
នៅពេលនោះព្រានមិនដឹងធ្វើអ្វីបានក៏ហៅឆ្កែត្រលប់ទៅផ្ទះវិញទាំងក្តីសោកស្ដាយក្រៃលេង
បង្កួយចាក់ចេញពីកន្លែងនោះ រួចហើយប្រជុំប្រាប់បក្សពួកថា
បើសិនជាលឺសំលេងព្រានព្រៃហួចសូមស្ងាត់
ក្រាបក្បាលចុះរហូតដល់សព្វថ្ងៃបង្កួយនៅតែធ្វើទំលាប់ដ៏ដែលៗ។ លក្ខណ:របស់សត្វបង្កួយ សត្វនេះមានជើងបួន កន្ទុយមួយ
ក្បាលធំជាងខ្លួន ចំនែកជើងនីមួយៗមានម្រាមប្រាំមួយ
ក្រចកវែងៗមានមាឌតូចៗហើយជាសត្វចេះក្រឡាខ្លួនអោយមានពណ៌ប្លែកៗ
ចេះសម្របទៅតាមធម្មជាតិដើម្បីបន្លំភ្នែកមនុស្សនិងសត្វធំៗដែលស៊ីវាជាអាហារ។
ស្បែកមានពណ៌ប្រផេះអមទៅដោយស្រកាតូចៗហើយអាចសកស្បែកចាស់ចោលបង្កើតកោសិកាថ្មី
នៅលើខ្នងមានបន្លាស្រួចដែលជាអាវុធនៅពេលវាប្រយុទ្ធគ្នា
ចំនែកកន្ទុយដូចសត្វចៀស បង្កួយរស់នៅគ្មានជំរកពិតប្រាកដនោះទេ
ដើរដល់កន្លែងណាឈប់នៅកន្លែនោះជ្រកតាមស្លឹកឈើរឺមែកឈើដើម្បីការពារកុំអោយទទឹកភ្លៀង
វាមិនចេះធ្វើជំរកដូចសត្វនានាឡើយ ចំនីវាស៊ីសត្វល្អិតជាអាហារ
សត្វនេះបង្កកំនើតមួយឆ្នាំពីដង
ដោយវាផ្ដល់ស្ពែម៉ាតូសូអ៊ិតទៅមេញីក៏បង្កើតជាពងនៅក្នុងពោះរួចក៏បញ្ចេញមកក្រៅទុកតាមរបង
ប្រមាណជា៧-៩ថ្ងៃក៏ចាប់ផ្ដើមញាស់មកតែពីរទៅបីនាទីកូនចាប់ផ្ដើមរឹងខ្លួន
មេចាប់ផ្ដើមចាកចេញចោល
ដោយទុកកូនអោយរស់នៅតាមធម្មជាតិស្វែងរកចំនីដោយធម្មជាតិ ជាពិសេស
សត្វនេះគ្មានទឹកដោះអោយកូនបៅនោះទេ
តើធ្វើយ៉ាងណាដើម្បីស្គាល់វាថាឈ្មោលរឺញី
ត្រូវចងចាំថាបើឈ្មោលវាមានតក់ធ្លាក់នៅត្រង់បំពង់កពណ៌ខ្មៅនៅលើក្បាលមានបន្លាធំ
ចំណែកមេញីមានមាឌតូចៗគ្មានតក់កទេ ក្បាលស្រួចតូច៕៚
 |
| បូ វីណៃ (សេដ្ឋកិច្ច និងអភិវឌ្ឍន៍ជនបទ) bovinai.omc@gmail.com |