សូមប្រិយមិត្តជាទីស្រលាញ់ និងជាទីរាប់អានដ៏ជ្រៅជ្រះពីខ្ញុំបាទ ថ្ងៃនេះយើងខ្ញុំនិងធ្វើការថ្លែងអំពីរឿងមួយ ដែលអ្នកនៅតាមទីក្រុងមិនដែលធ្លាប់ជួបនិងមិនធ្លាប់រស់នៅតំបន់ស្រុកស្រែ រឺ ជនបទដែលជាទីរស់យ៉ាងស្រណុករបស់កសិករគ្រប់រូប ក្នុងការប្រកបរបររកស៊ីទៅតាមសមាអាជីវ ដែលខ្លួនធ្លាប់ប្រកបតាំងតែពីបុព្វបុរសមកម្ល៉េះ មុខរបរនោះគឺការដាក់ទ្រូយកត្រី ដើម្បីធ្វើជាម្ហូបចិញ្ចឹមជីវិត ដូច្នេះខ្ញុំនិងធ្វើការថ្លែងរាយរាប់អំពីរបៀបធ្វើទ្រូក្បួចឲ្យអ្នកបានយល់និង បានស្គាល់អ្វីដែលប្លែកនិងទាន់សម័យពីការធ្វើទ្រូជំនាន់មុនហើយនិងសម័យឥឡូវ ដើម្បីរំលឹកដល់នាក់ស្រលាញ់ និងស្នេហាប្រពៃណីខ្មែរយើង ឥឡូវយើងបែរមករៀបរាប់ពីរបៀបធ្វើ
ដំបូងៈ
ជំហានទីមួយយើងត្រូវរៀបចំឧបករណ៍ដូចជាកាំបិតខ្វែវ កាំបិតបន្ទោះ និងក្រណាត់ដើម្បីរុំចង្អុលដៃខាងស្ដាំកុំឲ្យឫស្សីមុត រឺ សឹកដៃរួចរក្សាវាទុក បន្ទាប់មកទៅកាប់ឫស្សី។
នៅក្នុងការជ្រើសយកដើមឫស្សីចាស់ និង មានទំហំធំៗហើយមានបំពង ឬ ថ្នាំងវែងៗ រួចយកវាទៅពុះយកសាច់ណាដែលល្អឲ្យទៅជាចម្រៀកតូច យើងមិនត្រូវយកឫស្សីដែលមានភ្នែកទៅបិតនោះទេ ព្រោះវាអាចធ្វើឲ្យទ្រូមិនល្អ ហើយមើលទៅមិនស្អាតទៀតផងនៅពេលយើងពុះជាចម្រៀកតូចៗរួចយកវាទៅបិតអោយមូលតូច នៅពេលយើងបិតត្រៀមទ្រូរួចហើយ យកវាទៅរួលផ្សែងភ្លើងឲ្យសាច់របស់វាឡើងពណ៌ក្រហមក្រមៅ ហើយរក្សាទុកពីរទៅបីថ្ងៃដើម្បី ឲ្យអោយត្រៀមទ្រូមានភាពរឹងខុសពីលំនាំដើម បន្ទាប់មកយើងទៅរកបោចវល្លិ (វល្លិជុច) ឬ ជក់ត្នោត និងរកខ្នង់ទ្រូដែលយើងជ្រើសរើសយកដើមត្រៀល រឺ ដើមត្រឡុមពែ និងដើមខ្សួសចាស់ហើយល្អៗ តែបើសិនជាគ្មានជាវល្លិយើងអាចទិញខ្សែលីឡុងមកជំនួសវល្លិក៏បាន បើសិនយើងក្រងនិងវល្លិត្រូវជ្រើសរើស
យកវល្លិណាដែលល្អហើយចាស់ៗ។
របៀបក្រងៈ យើងត្រូវក្រងធ្វើជារាងក្បាលទ្រូរួចកាត់ឫស្សីបំពងធំៗរឺបំពងកាវសមល្មមនិងមាត់ទ្រូ រួចដាក់វាទៅនិងមាត់ទ្រូហើយក្រងវាភ្ជាប់គ្នា។ បន្ទាប់មកត្រូវពត់ខ្នង់ចងនិងឫស្សីរួចទាញអោយត្រៀមទ្រូបែកគ្នា ដើម្បីក្រងធ្វើជារាងទ្រូកម្ពោងរួច យើងក្រងបន្តើៗដាក់ខ្នង់តាមកន្លែងសមគួរហើយយើងត្រូវបិតកន្ដាប់ដើម្បីក្ដាប់តាមខ្នងនីមួយៗកុំអោយវាខូចទ្រង់ទ្រាយទ្រូ បន្ទាប់មកយើងក្រងបង្រួមធ្វើរាងគូថខ្យងដើម្បីបញ្ចប់វា។ ហើយយើងត្រូវយកឫស្សីមកបិតជាថ្មីដើម្បីធ្វើប្រើស។ ការក្រងធ្វើប្រើសគឺយើងត្រូវច្រៀកវល្លិជាពីរដើម្បីក្រងអោយញឹកកុំអោយត្រីចេញ ហើយវាជាកន្លែងត្រីចូល។ ការដាក់ប្រើសយើងត្រូវចោះទ្រូចំកណ្ដាល ហើយជិតគ្នា ដោយដាក់ប្រើសមួយទៅមុខ និង មួយទៀតទៅក្រោយ នៅចន្លោះខ្នង់មួយ។ ការចោះដាក់ប្រើសនេះ ទៀតសោតត្រូវចោះដាក់នៅចន្លោះខ្នង់ទីពីររៀបពីក្បាលទ្រូ។
ថ្ងៃទី០២ ខែមករា ឆ្នាំ២០១២
និពន្ធដោយ បូ វិណៃ