កាលដើមឡើយតំបន់នៅក្បែរប្រាសាទតាមាន់មានព្រៃឈើច្រើន ហើយក្រាស់ពេលយើងធ្វើដំណើរចេញពីភូមិ ទៅលេងប្រាសាទនេះយើងចាំបាច់ត្រូវទៅតាមផ្លូវរទេះធម្មតាកាត់ព្រៃគឺមានសភាពលំបាកខ្លះដែរសម្រាប់បងប្អូនដែលធ្វើដំណើរទៅកាន់ទីនោះ តែវាជាការល្អម្យ៉ាងដែរព្រោះនៅតាមតំបន់ក្បែរៗនោះមានព្រៃឈើនិងសត្វព្រៃមួយចំនួនដែលរស់នៅច្រើន និងមានដើមឈើធំៗ។ តែក្រោយមកដោយកំណើនរបស់ប្រជាជនកាន់តែច្រើនផងនោះ ជាពិសេសគឺប្រជាជនដែលរស់នៅតាមតំបន់ជាប់ព្រំដែនថៃ ដូចជាប្រជាជនដែលនៅតាមភូមិមួយចំនួននៃខេត្តឧត្តរមានជ័យ តែងតែរុករានព្រៃយកដីធ្វើកសិកម្ម។
តួយ៉ាងប្រជាជនរស់នៅតំបន់ក្បែរប្រាសាទតាមាន់ បាននាំគ្នាទៅកាប់ឆ្ការព្រៃឈើដើម្បីយកដីធ្វើស្រែចម្ការ បានធ្វើអោយព្រៃតាមតំបន់នោះហិនហោចអស់ជាច្រើន ដែលកាលពីមុនតំបន់នោះគឺពោរពេញទៅដោយព្រៃឈើ។ តែបច្ចុប្បន្ននេះវិញពេលយើងទៅដល់ឃើញមានតែវាលចម្ការរបស់បងប្អូនប្រជាកសិករដែលមើលទៅធ្លាប់តែឃើញព្រៃឈើ បែរមកជាវាលស្រែចម្ការគួរអោយសោកស្ដាយ។ ចាប់តាំងពីកម្ពុជាមានជំលោះព្រំដែនជាមួយថៃកាលពីចន្លោះឆ្នាំ២០០៧-២០០៨រួចមកនៅខាងក្រោមភ្នំក្បែរប្រាសាទតាមាន់ធំគឺមានការអភិវឌ្ឍខុសពីមុនឆ្ងាយ ដែលពីមុនទីនោះជាតំបន់ព្រៃ តែសព្វថ្ងៃបានក្លាយទៅជាភូមិនិងវាលស្រែចម្ការរបស់ប្រជាជនអស់ទៅហើយ។ ទីនោះបានក្លាយទៅជាផ្ទះប្រជាជននិង ទីតាំងកងទាហានដែលនៅប្រចាំការនិងការពារព្រំដែនតំបន់ប្រាសាទតាមាន់ មិនត្រឹមតែបង្កើតជាភូមិប៉ុណ្ណោះទេ តាមជើងភ្នំដងរ៉ែកក្នុងខេត្តឧត្តរមានជ័យគេបានធ្វើផ្លូវខ្សែក្រវ៉ាត់ព្រំដែនចាប់តាំងពីឆ្នាំ២០០៨មក។ លើសពីនេះទៀតនោះ ដីរបស់បងប្អូនប្រជាជនដែលគេធ្វើផ្លូវកាត់ចំគឺត្រូវបានគេយកដីទាំងនោះចម្ងាយពីផ្លូវខ្សែក្រវ៉ាត់ព្រំដែនប្រហែលជា៣គីឡូម៉ែត្រជាងពីផ្លូវដោយគិតចាប់ពីចាប់ពីផ្លូវមកខាងត្បូង ដើម្បីយកដីទុកធ្វើជាភូមិ សម្រាប់អោយក្រុមគ្រួសារទាហានទៅរស់នៅ ចំណែកចាប់ពីខាងជើងផ្លូវឡើងទៅរកភ្នំគេចាត់ទុកដីនិងព្រៃទាំងនោះជារបស់សហគមន៍ ដែលនៅក្រោមការមើលខុសត្រូវរបស់ប្រជាជននិងទាហានដែលនៅតាមតំបន់នោះ។ ដីរបស់បងប្អូនប្រជាជនដែលត្រូវបានគេធ្វើផ្លូវកាត់និងនៅក្បែរនោះគឺត្រូវរងនូវការប៉ះពាល់ជាច្រើន បច្ចុប្បន្ននេះនៅជាប់ផ្លូវខ្សែក្រវ៉ាត់ព្រំដែននិងផ្លូវឡើងទៅកាន់ប្រាសាទតាមាន់គឺបានក្លាយភូមិ និងកន្លែងខ្លះក្លាយជាបន្ទាយទាហាន ដែលប្រហែលជាមួយឆ្នាំពីរឆ្នាំមកហើយ គេបានចាប់ផ្ដើមសាងសង់ផ្ទះមួយខ្នងៗ នៅខាងត្បូងភូមិតាមាន់សែនជ័យ តែផ្ទះទាំងនោះធ្វើខាងត្បូងផ្លូវខ្សែក្រវ៉ាត់ព្រំដែន សម្រាប់អោយទាហានចាប់ឆ្នោតយកត្រូវផ្ទះមួយណាយកមួយនោះ ដើម្បីយកក្រុមគ្រួសារទៅរស់នៅ ហើយគេមានគម្រោងបន្តទៀតគឺគេធ្វើផ្ទះដូចនោះបីជួរគឺខាងជើងផ្លូវនិងខាងត្បូងផ្លូវខ្សែក្រវ៉ាត់ព្រំដែន (ផ្លូវខ្សែក្រវ៉ាត់ព្រំដែនតាមជើងភ្នំដងរ៉ែកនៅតំបន់នោះពីលិចទៅកើត)។ ប្រសិនបើយើងទៅលេងប្រាសាទតាមាន់ ពេលទៅដល់ភូមិតាមាន់សែនជ័យនិងឃើញមានផ្លូវមួយកាត់តាមផ្លូវឆ្ពោះទៅប្រាសាទតាមាន់ ពីទិសខាងលិចទៅទិសខាងកើតដែលផ្លូវនោះហើយជាផ្លូវខ្សែក្រវ៉ាត់ព្រំដែន យើងនិងឃើញមានផ្ទះទាំងនោះនៅសងខាងផ្លូវ បច្ចុប្បន្ននេះផ្ទះទាំងនោះមានតែមួយជួរទេ តែគេក៏មានគម្រោងធ្វើបន្ថែមពីរជួរថែមទៀតខាងត្បូងផ្លូវក្រវ៉ាត់ព្រំដែនដោយធ្វើចាប់ពីជិតភូមិតាមាន់សែនជ័យទៅទិសខាងលិចរហូតទៅដល់ភូមិដីបាក់។
ហើយសព្វថ្ងៃគឺគេកំពុងតែធ្វើជាបណ្ដើរទៅហើយ ចំណែកដីរបស់ប្រជាជនដែលរងនូវការប៉ះពាល់តាមតំបន់នោះនៅតែគ្មានដំណោះស្រាយ សម្រាប់ពួកគាត់ ខ្ញុំសូមសំណូមពររាជរដ្ឋាភិបាល
ក៏ដូចជាអាជ្ញាធរដែនក្នុងខេត្តនេះគិតពីផលប៉ះពាល់ដល់អ្នកភូមិកំណើត ដោយមានដំណោះស្រាយសមរម្យដោយមិនទុកចោលដូចពេលបច្ចុប្បន្នទេ
ដោយគិតថាតំបន់នេះទើបមានសន្តិភាពប្រជាជនត្រូវការដីបន្ថែមដើម្បីមានជីវភាពរស់នៅសមរម្យជាអ្នកស្រែចម្ការ៕ ៚ អូត ឡាទីន