នៅក្នុងខេត្តឧត្តរមានជ័យប្រជាជនប្រកបរបរធ្វើស្រែចំការតែមួយរដូវតែប៉ុណ្ណោះ
គឺរដូវវស្សា
កាលណារដូវនេះចូលមកដល់នាខែ៥(ឧសភា)ខ្យល់បក់មកពីទិសនិរតីឆ្ពោះទៅឧត្តរនោះ
ពួកគេបញ្ជាក់ថារដូវប្រកបកសិកម្មចូលមកដល់
ប្រជាជនទាំងប្រុសទាំងស្រីនាំគ្នារៀបចំប្រដាប់ប្រដាមួយចំនួនដែលទាក់ទងនិងការប្រកបកសិកម្មនេះ
មិនថាពីជំនាន់មុន
ក៏ដូចសម័យបច្ចុប្បន្ន
មុននិងប្រកបរបរកសិកម្ម
មុននិងចុះភ្ជួរ
គេត្រូវនាំគ្មាយកថ្ងៃស្រែដោយជ្រើសរើសយកមនុស្សណាដែលមានឆ្នាំជាសត្វមិនចេះស៊ីស្រូវ
ព្រោះគេមានជំនឿ
ខ្លាចនាងគង្ហីងមិនឲ្យស្រូវកើតល្អ
ហើយត្រូវរកថ្ងៃណាដែលល្អទើបធ្វើបាន
ការធ្វើស្រែមានដំនាក់កាលច្រើនណាស់ទំរាំតែទទួលបានជាស្រូវមកនេះ។
មុនដំបូងគេត្រូវភ្ជួរប្រាស់ដីចោលអោយស្មៅងាប់មួយសារសិន
ហើយគេត្រូវវិភាគលើដី
តើដីណាដាក់ស្រូវប្រភេទអ្វីទើបវាត្រូវនឹងប្រភេទស្រូវ
ដីនោះខ្ពស់រឺទាប
គេមើលទៀតថាដីមួយហិតា
តើត្រូវដាក់ជីប៉ុន្មាន?
ទើបទទួលបានផលជាទីគាប់ចិត្ត
តើមួយរដូវគេប្រើជាប៉ុន្មានការុង
ប្រើម៉ាស៊ូតប៉ុន្មានទើបភ្ជួរមួយរដូវរួច
តើប្រើដើមទុនប៉ុន្មានទើបទទួលបានចំណេញ
តើប្រើស្រូវពូជប៉ុន្មានបាវក្នុងមួយហិតា
ក្រោយពីគេបានរៀបចំរួចហើយ
គេចាប់ផ្ដើមភ្ជួរម្ដងទៀត
ហើយចាប់ផ្ដើមព្រោះស្រូវទៅតាមប្រភេទស្រូវដែរគេបានកំនត់
អ្នកខ្លះចាប់ផ្ដើមសាប
តែសូមបញ្ជាក់បន្ថែមបន្តិចត្រង់កន្លែងមួយទៀត
សំរាប់អ្នកឧត្ដរគេធ្វើស្រែមួយរដូវសាបព្រោះមាន៣ដំណាក់កាល
ស្រូវធ្ងន់ត្រូវគេព្រោះមុនគេបង្អស់ ព្រោះស្រូវធ្ងន់គេធ្វើកន្លែងណាទំនាបទឹកលិចខ្លាំង
បើទុកយូរវាលិចអស់ព្រោះមិនកើត
បន្ទាប់មកគឺស្រូវស្រាលដែលប្រជាជនហៅថាស្រូវកណ្ដាល
ព្រោះនៅតាមតំបន់ខ្ពស់ៗអោយស្របទៅតាមរដូវច្រូតកាត់ផង
បើដាក់នៅកន្លែងទឹកលិចខ្លាំង
យើងពិបាកច្រូតព្រោះវាទុំនៅក្នុងទឹក
បន្ទាប់មកព្រោះស្រូវបីខែ
ការធ្វើស្រែគេកំនត់ពេលច្បាស់លាស់
ការព្រោះស្រូវធ្វើយ៉ាងដូចម្ដេចអោយរួចក្នុងខែមិថុនាទៅដល់ពាក់កណ្ដាលខែកក្កដា
ព្រោះបើហួសខែនេះវានិងធ្វើអោយស្រូវដុះមិនល្អ(ដើមពណ៌ប្រផេះតូចល្អិត)
ហើយងាយស្រួលនិងសត្វល្អិតបំផ្លាញ
ព្រោះវាជាខែដែលសត្វល្អិតបានកើតច្រើន
ដូចជា កណ្ដូប មេដី ដង្កូវ
កន្ត្រេត…មកយាយីស្រូវ
នេះទើបគេធ្វើអោយរួចមុនខែទាំងនេះ
ស្រូវដុះធំហើយសត្វចង្រៃមិនអាចបំផ្លាញបានទេ
តែនៅប៉ែកឧត្ដរគេមិនសូវស្ទូងទេ
ព្រោះវានឿយហត់ ប្រើកំលាំងច្រើន
កំរ៉ៃអស់ច្រើនដែរ។
ប្រភេទស្រូវដែលគេយកសាបព្រោះ
មានដូចជា ស្រូវម៉ៅ
ស្រូវផ្ការំដួល ផ្កាធ្នង់
ស្រូវដំនើប ស្រូវនាងមិញ….នៅពេលស្រូវដុះលូតលាស់ល្អពេញផែនភរធាពណ៌ខៀវស្រងាត់
ប្រជាជនមានទឹកមុខភរផង់
នៅពេលរដូវវស្សាមានភ្លៀងតិចតួចមិនដូចពីមុនឡើយដែលធ្វើអោយកសិករមានភាពព្រួយបារម្មណ៍ខ្លាចមានគ្រោះរាំងស្ងួត
តែវាជាធម្មជាតិបានតាក់តែងរួចទៅហើយ
នៅសកម្មភាពមួយចំនួន
ដូចជានៅក្នុងរដូវស្សាវាបង្កើតអោយមានកូនរដូវតូចមួយគឺកូនរដូវប្រាំងចាប់ពីខែ
សីហាប្រមាណជា ១៥ ថ្ងៃ
ទៅមួយខែតែប៉ុណ្ណោះ
ដែលធ្វើឲ្យស្រូវងាប់មួយចំនួនអស់
បន្ទាប់ពីខែនោះមកក៏មានទឹកជំនន់ហូរចាក់តាមវាលស្រែដែលធ្វើអោយស្រូវល្អប្រសើរឡើងវិញ
ប្រជាជនដើរមើលស្រូវដកស្មៅចេញពីស្រូវ
បុរសៗរៀបចំខ្លួនដើរបាញ់ថ្នាំខ្ជីបក្នុងស្រែ
ហើយបាចជីបន្ថែមលើស្រូវទៀត
ដាក់ថ្នាំក្ដាមកុំឲ្យសត្វក្ដាមកាត់ស្រូវ
បន្ទាប់ពីនោះមកប្រជាជនមានពេលទំនេរដើរដាក់
ម៉ង សន្ទូច
ទ្រូ ជាដើម។ រំលងប្រមាណជា១
ទៅ២ ខែ ស្រូវចាប់ផ្ដើមលេងខ្លួន
មានផ្ទៃពោះ
ជាងកន្លះខែក្រោយមកវាចាប់ផ្ដើមបញ្ចេញផ្កាយ៉ាងស្គុះស្គាយបង្អួតសម្រស់ដូចស្រីក្រមុំមានក្លិនឆ្ងុយឆ្ងប់ជះដល់បក្សាបក្សី
ដែលទន្ទឹងរង់ចាំរដូវស្រូវទុំ
តែដោយដល់ពេលរដូវស្រូវទុំដោយសត្វបំផ្លាញពេកប្រជាជន
បានធ្វើចំឡោងស្រែរាង្គដូចមនុស្សដើម្បីបង្អើលសត្វទាំងនោះ។
នៅក្នុងរដូវចម្រូតមាន៣ដំ
ណាក់កាលសំរាប់អ្នកឧត្ដរមានជ័យ:
-
យើងច្រូតស្រូវ៣ខែមុនគេ
-
ច្រូតស្រូវកណ្ដាល(ដែលប្រជាជនតែងហៅថាស្រូវស្រាល)
-
ច្រូតស្រូវធ្ងន់រឺស្រូវឡើងទឹក
រដូវចំរូតជារដូវមួយដែលប្រជាជនសប្បាយផង
និងលំបាកផង។
Ø
ឧបករណ៍នារដូវចម្រូតដែលពេញនិយមរបស់កសិករ
-
រៀបចំកណ្ដៀវ
-
ស្រោមដៃ
-
ម្ហូបអាហារ
សម្រាប់ចុះដៃ
-
មួកការពារកម្ដៅថ្ងៃ។
Ø
របៀបច្រូតស្រូវរបស់កូនខ្មែរតាមតំបន់
-
យើងត្រូវច្រូតពាក់កណ្ដាលថ្គាបស្រូវ(គឺគិតពីថ្នាំងស្រូវមកលើ)
-
យើងត្រូវយកកណ្ដៀវត្រកងស្រូវមុននិងចាប់ដើមស្រូវ(ដើម្បីកុំអោយមុតដៃ)
-
ដាក់ស្រូវមួយកន្លែងសមល្មមរួចចងធ្វើជាកណ្ដាប់ដាក់តាមជួរដើម្បីងាយស្រួលដឹកជញ្ជូន។
-
ហាលកណ្ដាប់អោយស្ងួត
មុននិងយកទៅពូកសម្រាប់បោកយកគ្រាប់។
Ø
ឧបករណ៍ដឹកជញ្ជូនមានដូចជា
-
រទេះគោ
គោយន្ត លី រែក
ទៅតាមសមត្ថភាពរបស់ខ្លួនដែលមាន
បន្ទាប់ពីកា
ដឹកជញ្ជូនស្រូវអស់ហើយ
យើងចាប់ផ្ដើមយកគ្រាប់ស្រូវ
ហើយជ្រើសរើសយកស្រូវណាដែលល្អទុក្ខធ្វើពូជព្រោះឆ្នាំក្រោយ
ផ្សេងៗទៀតដាក់ក្នុងជង្រុកឬច្រកការុងទុកលក់
និងបរិភោគ
កាលណាយើងបោកចប់ហើយយើងចប់រដូវធ្វើស្រែ។
អត្ថប្រយោជន៍នៃគ្រាប់ស្រូវគឺ
ធ្វើឲ្យសុខភាពល្អ
ជួយទ្រទ្រង់សារពាង្គកាយឲ្យធំលូតលាស់
ជួយគ្រាប់ភ្នែកអោយភ្លឺថ្លា
ស្បែកស្រស់ថ្លា។ល។
បូវិណៃ