Sunday, June 9, 2013

ភូមិតាមាន់​សែនជ័យ



នៅក្នុង​ស្រុក​បន្ទាយអំពិល​ ខេត្ត​ឧត្តរ​មាន​ជ័យ​ គឺ​ជា​ស្រុក​មួយ​ដែល​នៅ​ជាប់​និង​ជាយ​ដែន​ថៃ ដែល​ស្រុក​នេះ​នៅ​ជាប់​និង​ប្រទេស​ថៃ​ មាន​ភ្នំ​ដង​រ៉ែក​ដែល​ខ័ណ្ឌ​ចែក​រវាង​ថៃ​ និង​កម្ពុជា​។ ស្រុក​បន្ទាយ​អំពិល​នៅ​ជាប់​និង​ខេត្ត​សុរិន្ទ​និង​ខេត្ត​មួយ​ចំនួន​ទៀត​ដែល​នៅ​ក្រោម​ការ​គ្រប់​គ្រង​របស់​ថៃ​ ក្រោយ​ពេល​ដែល​មាន​ជំលោះ​ព្រំដែន​ខ្មែរ​ថៃ​ បាន​កើត​ឡើង​រួច​មក​ ស្រុក​នេះ​គឺ​មាន​ សភាព​ខុស​ប្លែក​ជាង​មុន​ ក្នុង​នោះ​ផ្លូវ​ទី​តាំង​របស់​កង​ទ័ព (បន្ទាយ​ទាហាន​ខ្មែរ) និង​ភូមិ​មួយ​ចំនួន​ត្រូវ​បាន​គេ​បង្កើត​ឡើង​។ តា​មាន់​សែន​ជ័យ​គឺ​ជា​ឈ្មោះ​ភូមិ​មួយ​ដែល​នៅ​ក្នុង​ឃុំ​គោគ​មន ស្រុក​បន្ទាយ​អំពិល​ ខេត្ត​ឧត្តរ​មានជ័យ ភូមិ​នេះ​មាន​ទីតាំង​នៅ​ភាគ​ខាង​ជើង​នៃ​ទី​រួម​ស្រុក​នេះ​។ ភូមិ​នេះ​ត្រូវ​បាន​បង្កើត​ឡើង​ក្នុង​ឆ្នាំ​២០០៨​ ដោយ​រដ្ឋា​ភិបាល​កម្ពុជា​ ដើម្បី​អោយ​ប្រជាជន​ទៅ​រស់​នៅ​ (ក្នុង​នោះ​គ្រួសារ​របស់​កង​ទ័ព​មាន​អតិ្ថ​ភាព​ជាង​ប្រជា​ជន​ធម្មតា) និង​ការពារ​ព្រំ​ដែន​របស់​កម្ពុជា​កុំ​អោយ​កង​ទាហាន​ឈុត​ខ្មៅថៃ​រំលោភ​មក​លើ​បូរណភាព​ទឹក​ដី​របស់​កម្ពុជា​។ ដែល​កាល​ដើមឡើយ​ទី​នោះ​ គឺ​ជា​តំបន់​ភ្នំ​ដែល​ពោរ​ពេញ​ទៅ​ដោយ​ព្រៃ​ឈើ​ តែ​ក្រោយ​ពី​ប្រាសាទ​តា​មាន់​ត្រូវ​បាន​លេច​លឺ​ឈ្មោះ​ឡើង​ ហើយ​ក្រោយ​មក​ក៏​មាន​ប្រជាជន​ដែល​រស់​នៅ​ក្បែរ​ៗ​នោះ​បាន​នាំ​គ្នា​ទៅ​កាប់​ឆ្ការ​ព្រៃ​យក​ដី​ធ្វើ​ស្រែ​ចំការ​ តាម​ព្រៃ​ខាង​ក្រោម​ប្រាសាទ​តាមាន់​​តាម​ជើង​ភ្នំ​ដង​រ៉ែក​ តំបន់​នោះ​ដែល​ធ្លាប់​តែ​មាន​ព្រៃ​ក្រាស់​ដែល​កម្រ​ និង​មាន​មនុស្ស​ទៅ​ដល់​ ក៏​បាន​ស្រឡះ​អស់​មួយ​ចំនួន​ធំ​ហើយ​ក្រោយ​មក​ប្រជាជន​តិច​តួច​បាន​ទៅ​សង់​ខ្ទម​ និង​ធ្វើ​ជា​សួន​ដាំដំណាំ​ផ្សេង​ៗ​តែ​តៗ​មក​ក្នុង​រយៈ​ពេល​ប៉ុន្មាន​ឆ្នាំ​ចុង​ក្រោយ​នេះ ភាគី​ថៃ​និង​កម្ពុជា​បាន​ស្រុះ​ស្រួល​គា្ន​ហើយ​បាន​បើក​អោយ​ប្រជាជន​ទាំង​កម្ពុជា​និង​ថៃ​ទៅលេង​ប្រាសាទ​តាមាន់​នៅ​ថ្ងៃ​ទី​១២ខែ​មេសា​រៀង​រាល់​ឆ្នាំ​ អោយ​តែ​ដល់​ថ្ងៃ​នេះគឺ​នៅទី​នោះ​ប្រជាជន​ទាំង​ជិត​និង​ឆ្ងាយ​មកពី​តំបន់​ផ្សេងៗ​គ្នា​បាន​នាំគា្នទៅ​លេង​នៅ​កន្លែង​នោះ​ ប្រជាជន​ទាំង​នោះ​តែង​នាំ​គ្នា​ទុក​ កង់​ម៉ូតូ​គោយន្ត​នៅ​ខាង​ក្រោមភ្នំ​ រួច​បាន​នាំ​គ្នា​ដើរ​ឡើង​ទៅកាន់​ប្រាសាទ​តាមាន់​ ការ​ដើរ​ឡើង​ភ្នំ​ទៅ​កាន់​ប្រាសាទ​នេះ​គឺ​មាន​ភាព​លំបាក​ពេក ដូចនេះ​រដ្ឋាភិបាល​បាន​សាង​សង់​ផ្លូវ​ចាក់​បេតុង​ឡើ​ង​ទៅ​កាន់​ប្រាសាទ​នេះ​ និង​បាន​បង្កើត​ភូមិ​តាមាន់​សែនជ័យ​ខាងក្រោម​ភ្នំ​ ទីតាំង​កង​ទ័ព​ដើម្បី​នៅ​ប្រចាំការ​និង​ការពារ​ព្រំ​ដែន​កុំ​អោយ​ថៃ​ឈ្លាន​ពាន​ចូល​មកក្នុង​ដី​កម្ពុជា​តទៀត ក្នុង​រូបភាព​អភិវឌ្ឍ​តំបន់ព្រំដែន។
មិន​តែ​ប៉ុណ្ណោះ​បាន​ធ្វើ​ផ្លូវ​ខ្សែ​ក្រវ៉ាត់​ព្រំ​ដែន​តាម​ជើង​ភ្នំ​ដង​រ៉ែក​ដើម្បីមាន​ការ​ងាយ​ស្រួល​ក្នុង​ការ​ដឹក​ជញ្ជូន​ស្បៀង​ផ្សេងៗ​សម្រាប់​កង​ព័ទ​។ បច្ចុប្បន្ន​នេះ​នៅភូមិ​តាមាន់​សែន​ជ័យ​ត្រូវបាន​គេ​ពង្រើក​បន្ថែម ទៀត​ហើយ​និង​សាង​សង់​ផ្ទះ​មួយ​ខ្នង​ៗ​ ដូចៗ​គ្នា​ក្នុង​ផ្ទះ​មួយ​ទំហំ​ដី​ប្រហែល​ជា​មួយ​ហិចតា​ជាង​ សម្រាប់​ក្រុម​គ្រួសារ​ទាហាន​ចាប់​ស្លាក​យក​ ដោយ​ចាប់​បាន​មួយណា​ត្រូ​វយក​មួយ​នោះ​និង​យក​ក្រុម​គ្រួសារ​ទៅរស់​នៅ​ក្នុង​ផ្ទះ​នោះ​ ការ​ធ្វើ​យ៉ាង​នេះ​ដោយ​សារ​កំនើន​ប្រជាជន​កាន់​តែ​ច្រើន​។ ទន្ទឹម​និង​នោះ​ដែរ​ ដី​របស់​ប្រជាជន​ដែល​នៅ​តាម​តំបន់​ទាំង​នោះ​គឺ​បាន​រង​នូវផល​ប៉ះ​ពាល់​យ៉ាង​ខ្លាំង​ផង​ដែរ​ ក្រោយ​ពីប្រ​ជាជន​កាប់​ឆ្ការ​ព្រៃ​បាន​ស្រឡះ​ក្លាយ​ជា​ស្រែ​ចំការ​ រួច​មក​ក៏តំបន់​នោះ​ត្រូវ​បាន​គេ​អភិវឌ្ឍន៍​ធ្វើ​ភូមិ​ បន្ទាយ​ទាហាន​ និង​ផ្លូវ​ខ្សែក្រវ៉ាត់​ព្រំ​ដែន​ ដោយ​បច្ចុប្បន្ន​នេះ​ផ្ទះ​មួយខ្នងៗ​ដែល​សង់​នៅភូមិ​តាមាន់​សែន​ជ័យ​គឺ​នៅ​សាង​សង់​បន្ត​មិន​ទាន់​រួច​រាល់​នៅឡើយ​ទេ​ ហើយ​គំរោង​ក្នុង​ការ​សាង​សង់​នេះ​គឺ​ផ្ទះ​ត្រូវ​បាន​គេ​សង់​ខាង​ត្បូង​ផ្លូវ​ខ្សែ​ក្រវ៉ាត់​ព្រំ​ដែន​ គំរោង​នោះ​សង់​គឺ​គេ​សង់​បី​ជួរ​ដោយ​គិត​ចាប់​ពី​ខាង​ត្បូងផ្លូវ​ខ្សែ​ក្រវ៉ាត់​ព្រំ​ដែន​ ក្នុង​ផ្ទះ​មួយ​ទាំង​ដី​សង់​ផ្ទះ​និង​ដី​ស្រែ​សម្រាប់​ចែក​អោយ​អ្នក​ដែល​ត្រូវ​ជាម្ចាស់​ផ្ទះ​ប្រហែល​ជា​មួយ​គ្រួសារ​៣​ហិច​តា​ជាង ​(បើ​តាម​ដឹង​មិន​ផ្លូវ​ការ​)។ លើស​ពី​នេះ​ទៀត​គេ​មាន​គំរោង​មួយ​ទៀត​គឺ​ដី​ចាប់​ពី​ផ្លូវ​ខ្សែ​ក្រវ៉ាត់​មក​ខាង​ត្បូង​ប្រហែល​ជា​ត្រូវ​បាន​គេ​យក​៣គីឡូម៉ែត្រ​ដោយ​គិត​ចាប់​ពី​ផ្លូវ​ខ្សែ​​​ក្រ​វ៉ាត់​ព្រំ​ដែន​មក​ខាងត្បូង តែ​ចាប់​ពី​ផ្លូវ​ទៅ​ខាង​ជើង​ទៅ​រក​ភ្នំ​​ ត្រូវ​បាន​គេ​យក​ដាក់​ជា​របស់​សហគមន៍​ក្នុង​នោះ​មាន​ព្រៃ​មួយ​ចំនួ​ន​ធំ​ទៀត​ដែល​នៅតាម​បណ្ដោយ​ជើង​ភ្នំ​ក៏​ត្រូវ​បាន​ដាក់​បញ្ចូល​ផង​ដែរ​។ ការ​ដែល​គេយក​ដី​បី​គីឡូម៉ែត្រ​ពីផ្លូវ​ ដី​ស្រែចំ​ការ​របស់​ប្រជាជបន​នៅ​ទី​នោះ​ ដែល​ត្រូវ​ប៉ះ​ចំ​គឺត្រូវ​​ រង​នូង​ការ​ខូច​ខាត​យ៉ាង​ច្រើន​ ដូច​កាលពី​ឆ្នាំ​២០១១​កន្លង​ទៅ​ប្រហែល​ជា​នៅ​ខែ​សីហា​និង​ កក្ដដា ដំឡូង​មី​របស់​ប្រជាជន​ត្រូវ​បាន​ឈូស​ឆាយ​ក្រុម​អ្នក​ធ្វើ​ការ​អភិវឌ្ឈ​នៅ​តំបន់​នោះ ​ដោយ​ដី​ទាំង​នោះ​ប៉ះ​ចំ​តំបន់​ត្រូវ​គេ​យក​ធ្វើ​ជា​បន្ទាយ​ទាហា​ន​និង​ភូមិ​ ការ​ធ្វើ​យ៉ាង​នេះគឺ​ខាតបង់​ប្រយោជន៍​ប្រជាជន​ជា​ច្រើន។ លើស​ពី​នេះ​​ប្រជាជន​ទាំង​នោះ​ក៏​បាន​ធ្វើការ​តវ៉ា​ដែរ ​តែ​ការ​តវ៉ា​នោះ​មិន​បាន​កើត​ជា​ប្រយោជន៍​នោះ​ទេ​ ដោយ​សារ​តែ​អ្នក​ដែល​ពាក់​ព័ន្ធ​ទៅ​នឹង​ការ​យក​ដី​ទាំង​នោះ​គឺ​ជា​ពួក​អ្នក​ដែល​មាន​អំណាច​ធំ។​ ទៅ​ថ្ងៃ​មុខ​សូម​អំពាវ​នាវ​អោយ​អ្នក​ដែល​មាន​អំណាច​មួយចំ​នួន​ប្រសិន​ត្រូវ​ការ​អភិវឌ្ឈន៍នូវ​កន្លែង​ណាមួយ​ដែល​មាន​ការ​ប៉ះ​ពាល់​និង​ពាក់​ព័ន្ធ​ទៅ​នឹង​ដី​របស់​ប្រជាជន​សូម​អោយ​ជួយ​រក​ដំណោះ​ស្រាយ​ជូន​ពួក​គាត់​អោយ​បាន​សម​ស្រប ​និង​ត្រឹម​ត្រូវ​តាម​ក្រឹត​ក្រម​ច្បាប់​ផង​៕៚ អូត ឡាទីន