ដើមរវៀងគឺជាប្រភេទរុក្ខជាតិម្យ៉ាងដែលចូលចិត្តដុះតាមតំបន់វាលស្រែដីស្រឡះមានស្មៅជាគុម្ពៗសំបូរទៅដោយដីខ្មៅមានជីវជាតិ
និងមានដើមឈើផ្សេងៗដុះលាយឡំមួយដើមៗឃ្លាតឆ្ងាយពីគ្នា។ប្រភេទរុក្ខជាតិនេះជារុក្ខជាតិមានបន្លាតែបន្លារបស់វាខុសប្លែកពីបន្លារុក្ខជាតិដ៏ទៃទៀត។ទ្រងទ្រាយរបស់វាគឺកាលពីវានៅជាកូនរុក្ខជាតិវាច្រើនដុះនៅលើកំពូលអាចន៏ដីតូចៗដែលបង្កឡើងពីជន្លេនដែលភាសាអ្នកស្រុកស្រែហៅថាភ្នំអាចន៏ជន្លេន។
រុក្ខជាតិនេះមានដើមតូចធំទៅតាមអាយុកាលរបស់វាតែវាមិនធំខ្ពស់ស្រឡូនដូចដើមស្រឡៅឡើយ។ដើមនេះមានសប្បុរសព្រាងៗមានឫសច្រើនរាប់ភ្លេច
និងមានឫស
កែវទៀតផងហើយដើមរបស់វាបែកមែកសាខាមានបន្លាដុះចេញតាមកូនមែកតូចៗ។
បន្លារបស់វាវែងស្រួចប្រហាកប្រហែលនិងបន្លាក្រសាំងដែរតែខុសត្រង់ថាបន្លារវៀងដុះចេញតែតាមកូនមែកតែប៉ុណ្ណោះ។
ស្លឹករបស់វាខ្លីកំប៉ុសៗផ្ការបស់វាមានពណ៌សលាយលឿងមើលទៅស្រស់ស្អាតជាខ្លាំង
និងផ្លែរបស់វាមានពណ៌ស្ករត្នោត។
ដើមរវៀងមានអត្ថប្រយោជន៍ជាច្រើននៅតាមស្រុកស្រែជនបទ
ប្រជាជននិយមយកដើមរបស់វាធ្វើជាអុស ឬ
ដុតជាធ្យូងព្រោះវាឆេះល្អងាយស្រួលចំអិនម្ហូបចំណែកស្លឹករបស់វាធ្វើជាជីកំប៉ុសបែបធម្មជាតិដោយយកវាទៅលាយឡំជាមួយនិងលាមកសត្វដើម្បីយកទៅដាក់ដំណាំបានគ្រប់ប្រភេទដូចជាដើមស្លឹកគ្រៃ
ស្ពៃ ត្រកួន ចេក ល្ហុង ត្រាវ ជា ដើម...។
ចំណែកឯបន្លារបស់វាគេសង្គេតឃើញប្រជាជនដែលធ្វើស្រែចំការយកមកចាក់ឆ្កៀលខ្ចៅខ្យងជាពិសេសប្រជាជនដែលចូលចិត្តដើរព្រៃដើម្បីបរបាញ់សត្វរកបន្លែបេះ
ផ្លែឈើនៅពេលដែលមានបន្លា ឬ កំទេចឈើមុតជើង ឬ ដៃរបស់គាត់
គឺគាត់គ្មានវិធីសាស្រ្តអ្វីក្រៅពីនឹកគិតរកបន្លាររៀងយកមកជួស
យកបន្លា ឬ ឈើចេញឡើយ។ ដូចនេះហើយបានជាមានពាក្យបុរាណមួយនិយាយថា
“បន្លាមុតគឺយកបន្លាជួស” ។ យ៉ាងណាមិញផ្លែរបស់វា យើងក៏អាចយកមកធ្វើជាថ្នាំបំបាត់រមាស់បានដែរ
បើយើងមើលទៅវាហាក់ដូចជាសាមញ្ញតែមានប្រសិទ្ធភាព។
ក្មេងៗនៅពេលដែលមានភ្លៀងធ្លាក់ទឹកដក់ជោគជាំក្មេងៗត្រេកអរនិង
នាំគ្នារត់លេងជាន់ភក់ជ្រាំដែលជាដីសំបូរដោយជីធ្វើអោយកើតរមាសពងបែកតាមជើង
ឬ ចន្លោះម្រាមជើង
ចំណែកឯមនុស្សធំក៏អញ្ចឹងដែរនៅពេលដែលពួកគាត់ធ្វើរការចុះជាប់និងស្រែចំការក៏ធ្វើរអោយគាត់កើតរមាស់ដែរ។
រមាស់នេះគេតែងតែអោយឈ្មោះថាអាតស៊ីជើង។រមាស់នេះធ្វើអោយយើងឈឺរមាស់
អេសមិនឈប់ឈរឡើយ។ តែនេះជារឿងធម្មតាសម្រាប់អ្នកដែលដឹងគឺគេយកផ្លែរវៀងមកពុះជាពីចំហៀង
ហើយឆ្គៀលយកគ្រាប់របស់វាមកដំ ឬ បុកអោយម៉ត់យកមកបិតឬ លាបប្រមាណពី២
ទៅ៥ នាទី
វានិងធ្វើអោយយើងបាត់រមាស់ភ្លាម។ហើយក៏គេអាចយកផ្លែរបស់វាមកកក់សក់ផងដែរ។
តែដោយវិទ្យាសាស្រ្តជឿនលឿនធ្វើអោយប្រជាជនមួយចំនួនធំបានបំភ្លេចចោលនូវថ្នាំបុរាណដែលជាកេរ្ត៏ដំណែលពីដូនតារបស់យើង
ហើយជាថ្នាំដែលមានប្រសិទ្ធភាពគ្មានជាតិគីមី។
តែបើយើងចេះទាញយកអត្ថប្រយោជន៍និងមានគំនិតច្នៃប្រឌិតយើងអាចយកវាមកដាំដើម្បីលំអរក៏ជាម៉្យាងដែរព្រោះវាមានផ្កាដ៏ស្រស់ស្អាត
និងធ្វើជាម្លប់ដើម្បីអោយក្មេងៗជំនាន់ក្រោយបានស្គាល់និងទាក់ទាញភ្ងៀវទេសចរណ៍អោយមកទស្សនាប្រទេសយើងផងដែរ៕៚
ចន្រ្ទា